Gula 34
Pag-abot niya sa dapit diin napalgan ang patay’ng lawas sa batang babaye, iyang nasuta nga baga gayod ang duot sa katawhan nga buot mangusyoso sa nahitabo. Hapit malukop ang dapit gikan sa kinaibabwang bahin sa tampi sa sapa ngadto na sa ubos, sa bahin nga tubigan na. Miliotliot si Carlo sa nagpunsisok nga katawhan paingon sa nahimutangan sa patay’ng lawas sa bata.
Tuod, nakita niya ang bata. Nagbuy-od ang patay’ng lawas niini sa daplin sa sapa duol sa nag-igdal nga gamot sa kahoy’ng akasya. Ang ulo niini nahumol sa tubig. Sa dughan niini nagtaop ang usa ka baraw. Gisugdan na kini’g sakdap-sakdap sa mga lagong ug langaw.
Sa banabana ni Carlo, dili molapas sa pito ang panuigon sa bata nga gipatay. Sa iyang pagtuo, kagabii lang patya ang maong bata. Medyo lab-as pa ang dugo nga nanggawas sa baba, ilong ug dughan niini diin nagtaop ang usa ka baraw. Nakapanglingo si Carlo ug wala lang tuyoa, napahit niya ang iyang wait.
Nagkaguliyang ang mga tawo didto sa ibabaw sa sapa. Nakalingi si Carlo aron pagsuta kun unsay ilang gikagubtan.
“Nia na ang mga polis,” dihay misinggit.
Mibatig kahinangop si Carlo pagkasayod nga nahiabot na ang mga kapolisan. Daw gusto niyang maugkat na ang patay’ng lawas sa bata aron masayran kun unsay teyoriya nga ikahatag sa mga tinugyanan sa balaod.
“Paagia mi ninyo,” nabati ni Carlo ang tingog sa usa ka polis.
Dihadiha miiway ang mga katawhan aron paghatag og agianan sa kapolisan. Upat silang tanan. Ang duha ra kanila ang nailhan ni Carlo, si Lt. Valera ug si Maj. Campo. Mikuyog gyud ang hepe aron pagsusi sa nahitabo. Mipahiyom kini nga nakaalinggat kaniya. -- Sumpayan pa