Sayo kong gitugka’g kaibog. Dili sa mga babaye. Kun dili sa eskuylahan. Ambot ba, ngano kun makakita ko’g mga bata nga magdalag bag paingon sa eskuylahan, maibog man gyod ko? Akong gisultihan si Nanay ug Tatay bahin ning maong kaikag diin mao ni pirme nilang itubag: "Di pa mahimo, Dong, kay wala pa kay 7-anyos. Mag 5-anyos ka pa lang kapin."
Mihilak ko sa ilang rason. Gipugos ko sila. Unsaon, interesado man gyod ko. Mao kadto nga ilang gipakigkitaan si Mrs. Josefina Calvo, ang maestra sa Grade One. (wala pa mauso kaniadto ang nursery ug kindergarten). Hinungdan, nga gi-enrol ko’g deretso sa kartel.
Dili gyod modawat ang titser nako kay wala pa lagi ako sa hustong edad. Mao nga nagsabot silang Tatay ug Nanay nga paset-inon lang ko. Pero isip bisita ug dili usa ka estudyante. Sa pagpanglabay sa mga adlaw, nahibulong ang maestra nga ang pagkadali ra gyod nakong makat-on sa unsay iyang itudlo sa among klase. Dagko ko’g kuha sa among eksam. Naa sa top ten pirme. Tungod niini, gipaktia ni Ma'am ngadto sa among school principal ang akong rekord ug ilang giistoryahan ang bahin sa dagan sa akong pagtuon.
Pagkatapos sa saring, pwerting lipaya sa akong mga ginikanan kay giapil man akong ngalan sa listahan sa nakapasar sa Grade One. Ang grado sa among kinahawran, 91. Ang ako 88. Haskang naka-kiss ni Nanay ug Tatay sa akong nawong, uy! (Katapusan)