Gula 87
“Nakasabot ko, Ros,” matud ni Bongkoy. “Ug andam kong magpaabot hangtod nga makadesisyon ka na. Nabalaka lang ko nga...”
“Ayaw lagi kabalak-i si Atty. Gumera. Wa siya’y mahimo. Di mahimong mandoan niya ang pinitik sa akong kasingkasing.
Nakagawas na ang mga igsuon ni Rosalinda sa tambalanan. Uban ang ilang mga ginikanan, gihatod sila sa dalaga sa South Bus Terminal aron makapauli na sa Dalaguete. Mipagikan usab kanila si Bongkoy. Gipaila na ni Rosalinda si Bongkoy ngadto sa iyang mga ginikanan ug igsuon isip iyang hinigugma.
“Panggaa baya ang among anak, ha,” tugon ni Noy Andres kang Bongkoy.
“Ayaw binuangi ang among anak, Dong,” matud pa usab ni Nang Pasita, ang inahan ni Rosalinda.
“Ayaw kamo kabalaka, Nang, Noy,” ni Bongkoy pa. “Mahalon ug panggaon ko ang inyong anak.”
Dihang nakalarga na ang bus nga gisakyan sa mga ginikanan ug igsuon ni Rosalinda, namalik na sila si Bongkoy ngadto sa Pari-an.
Gisugat sila’g makapabalaka nga balita ni Tasing.
“Nangita ra ba si Atorni ninyo?” Sa hamtong babaye pa.
“Ngano man kuno?” Sukit ni Bongkoy. -- Sumpayan pa