Ang Impiyerno ni Belen - 2

Gula 83

Pagkasunod semana, usa niana ka hapon, dihay nag-buzzer sa gate sa balay nga gipuy-an namo ni Roger. Akong giablihan ang gate. Apan nakugang ko pagkakita sa mga tawo nga nagbarog sa gawas sa pultahan. Sila si Papa ug Mama.

Nakalitan ko’g maayo. Mikulba ang akong dughan sa akong pagkakita sa akong mga ginikanan. Wala ko magdahom nga moabot sila sa Sugbu ug matultolan ang gipuy-an namo ni Roger sa San Isidro, Talisay City.

Mora’g naglutaw ang akong hunahuna samtang giagda ko sila si Papa ug Mama sa pagsulod sa gate. Dihang nakasulod na sila, miuna ko nila paglakaw tadlas sa tugkaran. Nagsunod sila nako. Misulod mi sa balay. Gipalingkod ko sila sa sopa sa sala.

“Nganong imo man ning gibuhat, Belen?” Nangutana dayon si Mama dihang nagkaatubang na kaming tulo si Papa.

“Di man unta ka namo did-an kun gusto ka nang magminyo pag-usab,” gikan ni Papa. “Nganong gipaagi pa man gyud nimo sa ingon niini ang tanan? Nabalaka mi pag-ayo dihang wa ka na mopauli sa ato?”

“Pasayloa ko, Pa, Ma,” nako pa. “Gibuhat ko kini tungod kay nasayod kong di mo mosugot nga makiglive-in ko ni Roger. Gusto kong pakaslan ni Roger, pero ako ang nagdumili. Di pa ko gustong mahiktan pag-usab sa kadena sa kaminyoon.” -- Sumpayan pa