Usa sa nanental nako mao si Homer, ang market administrator sa lungsod sa Mabini. Tawo siya sa mayor. Sa iyang sinultihan, maila ang iyang kahambog. Pero may usa ka butang nga nakapa-attract ni Homer kanako. Ang iyang charisma. Gaan kaayo ang akong buot ngadto kaniya.
Bulag sa asawa si Homer. Nangulitawo siya nako pero nagdumili ko pagdawat sa iyang gugma. Nahadlok ko nga tingali'g mokalit pagbalik ang milayas niyang asawa ug makabaton na hinuon ko’g problema. Dili na ko gustong mahiagom pag-usab sa komplikasyon ang akong kinabuhi. Nagpadayon si Homer sa pagpangulitawo nako. Sa kadugayan, akong nasuta nga ang ako rang lawas maoy iyang giapas. Ang iyang gitinguha mao ra diay ang pleasure pinaagi sa pagdimdim sa katam-is sa akong pagka-babaye. Mora’g wala gyud siya’y planong moseryoso sa pagpakigrelasyon nako. Tambal lang sa kahidlaw ang iyang tuyo.
“Siyaro’g wa ka hidlawa, Belen,” giingnan ko ni Homer usa ka higayon niana nga nagkasulti mi sa sulod sa usa ka kan-anan sa merkado sa lungsod. “Batan-on ka pa ug taudtaod nang nalutas sa lawasnong kalipay.”
“Hipokrito ko kun di ko moangkon nga usahay bation ko ang kahidlaw,” giprangkahan ko si Homer. “Pero di kana rason aron magpaulipon ko sa unod. Nitagam na ko. Ang kamiserable sa akong kinabuhi kaniadto nagsugod dihang giluiban ko ang akong bana.” -- Sumpayan pa