Unya namatikdan ni Sonia nga miliraw ang mga mata ni Ethan. Nakita niya nga gipahit sa lalaki ang mga ngabil niini.
Taudtaod nga nahilom si Ethan sa atubangan ni Sonia.
“Mahimo ba usab nga mobisita ko sa imong gipuy-an?” Nangutana si Ethan pagkilab sa pipila ka daklit.
“Depende sa katuyoan,” tubag ni Sonia. “Kun may kalabotan sa trabaho, mahimo. Pero kun dili, ayaw na lang.”
“Ngano ba gyud nga gusto man nimong ipalayo ang imong kaugalingon sa mga lalaki?”
“Wa ka nay labot niana. Kun gusto kang di ko masuko nimo, respetohi ang akong desisyon.”
“O-okey. Ug....I’m sorry...”
“It’s alright...”
Dihang mibiya na si Ethan sa iyang atubangan, gikawhat niya ang telepono nga gipatong sa ibabaw sa iyang desk. Nanawag siya kang PO1 Roy Cleopaz. Nangayo siya’g bag-ong mga kasayoran mahitungod sa kaso sa kamatayon sa Bol-anong modelo nga si Helen Ogmoc.
Human niya ma-interview si Roy, gisulat na ni Sonia ang iyang estorya.
Pagkagabii...
Nakugang si Sonia sa paghibutho ni Ethan sa iyang gipuy-an.
“Sorry nga wa ko magpasidaan nimo nga moanhi ko,” ni Ethan pa. “Nahadlok ko nga imong balibaran.” -- Sumpayan pa