Daghan sa mga nanagtiging kasikas ang naawngan sa mga bagting sa kampana niining higayona. Karon moadto ako sa simbahan aron sa pagsanong sa tawag sa lingganay. Gitawag ako alang sa usa ka panalangin. Apan, gipasagdan ko una ang akong hunahuna nga molatas paatras sa subayan sa katuigan.
Nakugang ako niadto dihang kalit nga gibagting ni Armando ang kampana sa simbahan maoy paghitangka ko sa pultahan sa kampanaryo. Agpason ko man gud siya didto usahay kay kanunay man siyang maghinuktok didto.
“Malipayon ako sa atong relasyon, Bing. Sa kanunay, himoon tang third party ang Diyos sa atong pagminahalay,” seryosong padayag ni Armando kanako tapos sa makadaghang pagbagting. “Manaog una kita, may gipamalihog nako si Padre Palmo. Tambong na usab sa misa, ha,” dugang niya.
“Ikatulo ko na baya kining pagsimba karong adlawa,” pahinumdom ko niya samtang mitikang mi sa mga ang-ang panaog sa hagdan. Maayo ang dagan sa among relasyon niadtong higayona.
Pero wala dayon ako makatuo sa gibalita ni Budi nako usa ka Sabado sa palis, “Bing, ang imong trato misud kuno sa seminaryo. Ayaw lang kahikugang ha?”
“Aw misulod ra man kaha? Ingon bitaw to siya niadto nga basin mag-janitor siya sa usa ka seminaryo.” Mipahiyom ko nga nabansan dayon sa pagpanghapdos sa kahiladman sa akong dughan ug sa pagpanghalang sa akong mga mata. Misulod ko sa among balay diretso sa akong lawak ug biniyaan si Budi nga mipahiyom usab og hilaw sa among nataran. Nakalma ko human makatagpilaw, apan nakahilak na usab dihang nadungog ko ang mga bagting sa simbahan. Bantog rang wa na gyod mobawos si Armando sa subli-subli nakong pagteks niyag: ‘Lab pa ko nimo?’ Taudtaod na sab ming wala magkakita kay dili man siya taga diri sa amoa. Pag-umangkon lang siya ni Padre Palmo kanhi kura sa among simbahan.
Bisan kun ang baba sa simbahan ambihas lang sa ganghaan sa among balay, apan… nagpabungol-bungol na gyod ko sa makadaghang pagtawag sa lingganay. Wa na ko mosimba. Hasta makapila ko hapita ni Budi aron sa pagsimba, apan wa gyod ko monunot niya. Ang tinuod, kami ni Armando ang nakadala ni Budi sa pagsimba kay dili usab kini tigsimbahan tungod sa depekto niini sa lawas. Mao rag gibasol niini ang Ginoo nganong nakimpang kini.
May kalagot usab kini nako niadto kay usa ko sa kusog moyaga-yaga niini sa mga bata pa kami og: ‘Budi, maglakaw magchacha. Baw.’ Nangayo una ko’g pasaylo niini una kini namo nadala pasulod sa simbahan. Sukad niadto ganahan na si Budi nga mosimba.
“Tana Bing, manimba na kita,” laing pag-agni ni Budi nako sa among sala usa ka adlaw’ng tingsimba.
“Di lagi ko mosimba. Ako na say naglagot nimo, Budi. Maypag wa lang ko nimo sultihi bahin kang Armando.” Ang tinuod mas naglagot ko kang Armando.Am-aman ko lang gani ang akong kaugalingon nga: ‘sa kalibotan, daghan pang ngalan sa lalaki nga nagtapos sa O.’
“Kun naglagot ka nako, Bing… iapil-apil diay nimo ang pagsimba ug ang Ginoo?” ni Budi nga morag nagluha-luha. “Kun mosimba ko Budi, mahimo diay’ng iampo nako sa Ginoo kaha pamisahan nga unta madakin-as si Armando pagawas sa seminaryo. Mahimo diay na?” “Di mo diay madawat, Bing, nga si Armando… gitawag sa atong Ginoo. Ang tanang tawo may tagsa-tagsang tawag sa Diyos alang sa usa ka gimbuhaton o propesyong gitagana.
Ang ato lang nga andam tang motubag o mosanong sa unsa mang tawag sa Magbubuhat.” “Maypag magpari sab ka Budi kay maayo na sab kang manambag. Naluya sab ra ba ko’g lugit nimo niadto kay di sab ka mosimba. Sagdi lang, may panahon ra unyang magtagbo-tagbo ta sud sa simbahan.”
Ug karon, human sa daghang tuyok sa panahon ug sa daghang nahulmang kausaban, magtagbo kami ni Budi sa simbahan kay gitawag ako sa lingganay uban niya alang sa pagbendisyon sa among gugma. Tinuod… ang tawo may tagsa-tagsa gayod nga tawag. (Kataposan)