Gula 27
“Salamat, Nang,” ni Denia pa nga mibatig diyotay’ng relief.
Tumanan niya si James. Kun dili na kini buot nga mosulod siya sa kuwarto niini, masunod ang kagustohan sa ulitawo, kun mahimo dili na siya magpakita ngadto niini, bisan tuod nga lisod kining himuon sanglit anaa ra man sila sulod sa usa ka balay.
“Nakauyon ka ba sa imong trabaho dinhi, Inday?” sukit ni Mr. Ricarte samtang gisilbihan niya ang magtiayon nga nanihapon.
“N-nakauyon man, Sir,” tubag ni Denia.
“Maayo hinuon kun mao kana,” ni Mr. Ricarte pa.
“Kun unsay imong problema,” sagbat ni Mrs. Lucia Ricarte,” ayaw ka-uwaw sa pagsulti namo. Kasabot?”
“Oo. Ma’am” matud ni Denia.
Pero unsaon niya pagsulti ngadto sa magtiayon kun ang nahimo niyang problema mao ang ilang anak nga si James?
“Ugma hatagan ko ikaw sa pasiuna sa imong suweldo,” nagkanayon si Mr. Ricarte,” aron may magamit ka kun duna kay kinahanglanon o gustong paliton.”
“D-daghang salamat, Sir,” mao ray nalitok ni Denia nga mibatig kahinangop sa kaayo ug kamasinaboton sa iyang mga agalon.
Sa hilom nangaliya siya nga unta walay kausaban ang gipakitang kinaiya sa iyang mga agalon. Nga unta ang taras sa magtiayon dili sama kamausabon sa batasan sa ilang anak nga si James.
Human sa ilang mga bulohaton sa kusina, sila si Denia ug Nang Luding miadto na sa servant’s quarter aron mamahuway. -- Sumpayan pa