Pagkamatay ni Insik Tuwaboy gisugat dayon siya ni San Pedro didto sa taliwala sa nagsanga nga mga dalan.
“Unsa may namatyan nimo, Insik Tuwaboy?” gipangutana dayon ni San Pedro ang Insik.
“Ah, ako dam-agan sa trak...”
“Diin man?”
“Didto kasada.”
“Nganong naligsan ka man?”
“Ako sige teks-teks.”
“Duna ka diay cellphone, sik?”
“O, luna man...lakan kadase, uy!”
“Di ka unta magsige’g teks-teks kun maglakaw ka sa karsada. Peligro kaayo kana!” ni San Pedro sa hugot nga paningog.
“Apan importante kaayo kadto ako gi-teks...”
“Tungod kay wa ka na magtan-aw sa nagsaoysaoy nga mga salakyanan, nadisgrasiya ka na hinuon -- namatay ka na hinuon!”
“Karon, kay nia na man kita sa crossing, papilion tika...”
“Unsa man kana?”
“Magpili ka sa tuo ug sa wala nga mga dalan...kun ari ka moagi sa tuo (right), adto ka punta sa langit. Apan kun ari ka sa wala (left) moagi, adto ka padulong sa impiyerno. Na, hala, pagpili dayon!”
“Ako dili gusto punta sa langit kay sige ampo ug kanta didto. Ug didto sa impiyerno, lakan madito didto ug sige samok! Busa, dili ko gusto sa duha.’
“Aw, dili kana mahimo...mopili ka gyug usa sa duha ka mga dalan,” miinsister si San Pedro.
“Aaah...basta dili ko gusto sa duha!”
“Asa na man diay ka punta?”
“Ako anha pili sa tunga!”
“Ngano man?” naglibog na pag-ayo si San Pedro.
“Ako pili sa tunga kay ako tukod tindahan diha!”
“Ay, demongkog! Negosyante gyud ang Insik!!!” (Kataposan)