Gula 202
Mao kadto ang routine sa akong kinabuhi samtang mibakasyon si Nang Badang sa Negros. Matag gabii mosulod si Paul sa akong lawak ug kaadlawon nang mogawas. Magpakatagbaw siya’g maayo pagpahimulos sa akong lawas. Hangol kaayo si Paul sa unod.
Hangtod nga usa ka hapon niana, mipauli si Mr. Prax Vidoya sa balay gikan sa iyang opisina nga maoy nangunay pagmaneho sa iyang sakyanan. Nahibulong ko kay kaganina sa iyang paggikan, kauban man niya si Paul. Si Paul man ang nagmaneho sa iyang sakyanan kaganina apan nganong karon nag-inusara na man lang siyang mipauli.
Nasayran ko na lang gikan mismo ni Sir Vidoya nga mipauli diay si Paul ngadto sa Tagbina, Surigao del Sur. Emergency kuno. Sumala sa gisugilon sa akong agalon, nakadawat kuno’g text message si Paul gikan sa usa sa iyang mga igsuon didto sa Surigao, nagpahibalo kaniya nga giatake sa kasingkasing ang ilang inahan ug namatay kini. Maong kalit kaayo ang pagpauli ni Paul ngadto sa Surigao.
Gikalipay ko sa hilom ang pagpauli ni Paul ngadto sa Surigao. Nahunahuna man god nako nga makapahulay ko’g pipila ka adlaw sa iyang pagpangabuso. Ug sa sunod adlaw mapupos na ang usa ka semanang bakasyon ni Nang Badang. Mobalik na unya siya sa Cebu ug may kauban na ko sa servant’s quarter.
Human sa panihapon, gidali ko’g hipos ang mga kinan-an ni Sir Vidoya. Pagkahuman, ako na sab ang nagkaon. Unya gitibawas nako ang mga buluhaton sa kosina. Dihang natapos na ang tanan, misaka ko sa taas sa balay aron masahean si Sir Vidoya. Nanuktok ko’g makatulo sa palid sa pultahan sa iyang lawak. Dihang nabati ko ang iyang tingog gikan sa sulod sa kuwarto nga nag-awhag nako sa pagsulod, gihinay nakog tukmod ang palid sa pultahan. Gitak-opan nako ang pultahan dihang nakasulod na ko.
“Magmasahe na ta, Sir,” nako pa.
“Ikaw ang mag-igo, Hija,” matud sa akong agalon.
Mihapa dayon siya sa ibabaw sa kama. Gisugdan ko siya paghilot. Apan wala madugay, mihayang siya. Ug kalit lang ko niyang gigakos ug gihagkan. -- Sumpayan pa