Gula 196
Nianang pagkagabii, wala ko makatulog sulod sa akong kuwarto sa servant’s quarter. Alas nuybe imedya na ang takna sa kagabhion. Nakaseguro kong nagpaabot na kanako si Paul didto sa iyang katulganan sa may garahe. Bisan wala ko mosanong sa iyang gisulti apan nasayod kong dili siya magpabalibad.
Naghayang kong naghigda sulod sa akong lawak nga ingon sa dili mahimutang. Nahasol ang akong hunahuna. Moadto ba ko sa katulganan ni Paul sa garahe o dili? Mao kini ang pangutana nga wala ko pa kahatagi’g tubag. Naglisod ko pagdesisyon. Kun ang ako lang pagbuot maoy matuman, dili gyud ko moadto sa nahimutangan ni Paul. Apan kun dili ko siya tumanan sa iyang gusto, tingalig tinud-on na niya ang iyang bahad nga tug-anan niya si Mr. Prax Vidoya bahin sa relasyon namo ni Carlo.
Sa kahadlok nga tinud-on ni Paul ang iyang bahad, nakahukom kong tumanan siya sa iyang gusto. Miadto ko sa iyang nahimutangan sa garahe bisan supak sa akong kabubut-on ang pagbuhat sa ingon. Paghitungod nako sa pultahan sa lawak nga iyang katulganan, nanuktok ko. Giablihan dayon ang pultahan.
“Sulod dayon,” matud ni Paul.
Misulod ko sa iyang lawak. Gipalong ni Paul ang suga sa sulod sa lawak ug gigunitan niya ang akong bukton. Akong giwakli ang iyang kamot.
“Abi kog mangindiyan ka,” nagkanayon si Paul. “Kaganina ra kong nagpaabot nimo. Salamat nga wa ko nimo pakyasa.”
Wala ko motingog.
“Maayo dinhi kay way kasugawnan bisan unsay atong buhaton,” ni Paul pa. “Way makadungog sa atong mga agumod. Di pareho sa imong kuwarto nga duol ra sa katulganan ni Nang Badang. Delikado kun makamatngon siya ug mabuking na hinuon kita.”
Wala gihapon ko motingog. Unya, kalit lang kong gigakos ni Paul. -- Sumpayan pa