Nay!Nay! sayo kaayong gipukaw ni Emok ang iyang nanay Lagring aron sa pagpananghid, nga siya mangahoy tungod kay sa matag Sabado nga wala sila’y klase gimbuhaton naman gyud ni niya ang pagpangahoy. Ug kay wala man nimata ang iyang nanay Lagring nilakaw nalang siya nga walay pananghid ug gikuha ang sako nga mao ang iyang sudlan sa iyang pinangahoy. Ug iya usab gitakin ang sanggot nga maoy iyang gamiton sa pagputol sa mga kahoy.
Ug samtang naglakaw si Emok padulong ngadto sa may kalibunan kay lagi adto siya mangahoy, nahibulong siya sa talagsa-ong kahumot nga misugat sa pagginhawa ug kay wala man siya’y nakita nga tawo nga makahadlok sa iyang panan-aw wala nalang niya panumbalinga ang kahumot nga iyang nahanggap ug gani nagpadayon nalang siya sa iyang paglakaw.
Pag-abot niya sa kalibunan diin adto siya mangahoy gibutang niya ang iyang dala nga sako ug gi-ibot niya ang sanggot aron iyang itigbas sa kahoy ug dako kaayo niyang katingala kay ang kahumot nga iyang nahanggap sa naglakaw pa siya naa lang gihapon sa dapit diin didto siya nangahoy."
Unsa man gyud rong humuta ha nga unta wala may mga bulak dinhi sa akong duol,” pung pa ni Emok.
Naghangak si Emok sa pagpamogha sa iyang mga kahoy. Ug sa pagsilang na sa adlaw igo pud nga napuno na ang sako nga iyang gisudlan sa iyang mga pinangahoy. Wala maglangan si Emok iya dayon gipas-an ang sako ug midali siya pag-uli sa ila ug pag-abot niya sa ila.
"Nay asa ni nako ibutang ang akong pinangahoy,” pung pa ni Emok ngadto sa iyang nanay nga nanilhig sa tugkaran sa ilang balay.
Kasayo gud nimong nangahoy Mok, hala ibutang lang na didto sa likod sa atong balay Mok,” tubag pa sa iyang nanay. Ug gidala ni Emok ang iyang pinangahoy sa likod sa ilang balay, pag-abot niya didto nahibulong nasad siya tungod sa kahumot nga iyang nahanggap sa iyang pagpangahoy, iya nasad nga nahanggap didto sa luyo sa ilang balay ug dako kaayong kakurat ni Emok kay may mi sitsit ug katawa sa usa ka babaye.
Sa kahadlok ni Emok mi dali siya og dagan ug mibalik siya ngadto sa iyang nanay.
"Nay samtang didto ko sa atong luyo ba sa balay imo kung gisitsitan,” ni Emok ngadto sa iyang nanay. “Ngano ka? diha Mok pataka man lang ka unsa-on man nako paghimo nga nagtugway man ko sa atong mga kanding,” pung pa sa nanay ni Emok.
"Mao ba nay, kung mao na kinsa man diay to?" mubong pulong tubag ni Emok.
Ug sa kakapoy ni Emok sa iyang pagpangahoy nakatulog didto sa ilang lantay nga walay sinina ug ang iyang nanay nga nakakita wala nalang sad siya hilabti, iya nalang gipasagdan nga makatulog pag-ayo si Emok. Ug sa paglabay sa tulo ka oras niyang tinulog kalit lang nisyagit si Emok. “Ayaw dili buhi-i ko dili ko mokuyog ,” pung pa ni Emok ug kay nisiyagit man siya gidu-ol siya sa iyang nanay ug gisagpa si Emok.
“Ngano man kalit man lang ka og siyagit kuyawan man lang ko nimo,” pung pa sa iyang nanay.
"Nay tabangi ko ngil-ad kaayo akong damgo nay ,” naghilak si Emok nga nigakos sa iyang nanay.
"Ngano man diay imong damgo,” pangutana sa nanay ni Emok nga nagwupwup sa iyang likod.
Nay kuwa-on ko og Engkanto kay nahigugma daw siya nako kato diay nisitsit nako didto sa luyo sa atong balay nay Engkanto diay to nay ug katong akong nasimhotan nga kahumot siya diay to nga nikuyog nako og pangahoy. Nay tabangi ko, kuhaon ko niya nay kay nakagusto kuno siya nako,” nagbakho si Emok nga nangayo og panabang ngadto sa iyang nanay og tungod adtong hitaboa dili na tugtan si Emok nga mangahoy nga siya rang usa tungod sa kahadlok. – Kataposan