Nagpunsisok ug nagyagaw lang ang mga estudyante sulod sa eskuylahan nga nagpahigayon sa pagproseso sa ilang enrollment form. Ang uban nga nasayo hapit na makahuman sa pagpa-enroll. Nagtuo kong dili gyod ko makahuman og dali kay mao pa may akong pagsugod sa taas nga proseso sa pagpa-enroll.
Bisan sa kakuti sa pagpa-enroll, nakahuman gyod ko nianang pagka alas kuwatro sa hapon. Nagdali kong mipauli sa boarding house ug nanghipos sa akong mga gamit. May taas pa akong panahon. Kun dili ko makaabot sa biyahe sa bus sa 4:30, mao na lay akong sakyan ang biyahe sa alas sayis paingon sa among lungsod sa Mabini.
Human makapanghipos sa akong mga dad-onon, nananghid ko sa akong landlady nga mopauli na ko. Gibayran ko na usab daan ang kuwarto nga akong giokupar aron ako gihapon ang mopuyo niini sa second semester.
Paggawas nako sa boarding house, mitingog ang message alert tone sa akong cellphone. Si Rodney ang nag-text. Nagsusi siya kun nahuman na ba kog pa-enroll. Gireply ko siya nga nakapa-enroll na ko ug padulong na ko sa terminal sa mga bus. Mi-text dayon siya nako ug miingon nga kun mahimo dili lang una ko mopauli sa Mabini. Ugma na kuno mi mamauli. Iya kong padiretsohon sa iyang boarding house.
Sa akong pagkabasa sa text ni Rodney, kalit nausab ang akong hukom. Imbes mosakay og multicab paingon sa bus terminal, nagpahatod kog tricycle ngadto sa boarding house ni Rodney. Pagkanaog nako sa tricycle, gisugat ko ni Rodney.
"Abi ko bag mopauli ka na karon?" Giingnan ko si Rodney.
"Nausab ang akong hukom," niya pa. "Abi man god nakog di ka makahuman og pa-enroll rong adlawa. Gusto kong magkuyog tag pauli sa Mabini."
Unya gidala ko ni Rodney sa sulod sa iyang kuwarto. – Sumpayan pa