(Gula 51)
Dili unta mosugot sila si Papa ug Mama nga sa Manila ko mangaplay og trabaho. Daghan man kunong mga hospital sa dakbayan sa Sugbu nga puyde nakong aplayan. Pero nangatarongan ko. Gipasabot ko sila sa akong mga punto.
“Mas maayo gyud sa Manila, Pa, Ma, kay tua man si Ate Zsa Zsa nga makatabang nako,” maoy panapos kong pangatarongan.
Nakombinser ang akong mga ginikanan nga balido ang akong mga katarongan mao nga miuyon na lang sila sa akong plano nga mangaplay og trabaho sa Manila. Hinuon, nakasabot sab ko nga kun sila lang ang pagbut-on, dili gyud sila mosugot nga moadto ko sa Manila. Kamanghoran ko nilang anak busa dili gyud unta sila buot nga mahimulag o mahilayo ako kanila. Apan kinahanglang bugtawon ko ang akong maayong kaugmaon didto sa laing dapit sama sa gibuhat sa duha nako ka maguwang.
Milarga ko paingon sa Manila pagkasunod semana. Gisugat ko ni Ate Zsa Zsa sa pagdunggo sa barko nga akong gisakyan sa pier sa Manila. Sa gawas sa passengers’ terminal nagkita dayon kami. Naghangpanay kami sa makadiyot. Nangayo siyag despensa nga wala gayod siya makadalikyat og pauli aron pagtambong sa akong gradwasyon. Okey ra man sab to para nako. Nakasabot kong busy siya sa trabaho.
Gidala ko niya sa balay nga iyang giabangan sa may Philcoa. Morag duplex ang balay nga iyang gipuy-an. Ang usa ka pugawa giabangan sa magtiayon nga taga Leyte. Si Ate Zsa Zsa rang usa ang nag-abang sa laing pugawa sa balay. Hamugaway kini kay aduna may duha ka kuwarto, gamay nga sala ug kaugalingong banyo.
“Anha ka nianang kuwartoha,” gitudlo ni Ate Zsa Zsa ang kuwarto habig sa tuo.
“Sige,” matud ko dayong sulod dala ang akong mga gamit. “Pila may abang nimo niini, Ate?”
“P2,000 ang bulan,” tubag ni Ate. “Wa pay labot ang tubig ug kuryente.”
“Kamahal god.”
“Wa nay barato karon dinhi sa Manila, Day.”
Nakapanglingo ko. Mao diay kiniy kinabuhi sa Manila? – Sumpayan pa