Dili kaha ikaw tulisokon sa imong tanlag...Repsaliya nga gipahimuslan mo lang si Oming, uban sa pagpatuo nga ikaw nahigugma kaniya? Sayo kaayo nga nagsermon kanako si Nanay Porlang ning kasayo pa sa kabuntagon.
“Ug dili ko kana buhaton Nay Porlang...makatukod kaha kita og maanindot nga balay nga nagbuntaog ning atong balangay sa Pitalo?” Diskarte kini Nay Porlang nga kitang duha mahamugaway sa pagpuyo.”
Sa ako god nga katahom nga nahuptan, tagsa ra kaayo nga mga batan-ong lalaki nga dili maibog kanako. Apan usa ra ang akong gipasaligan ilabi na nga gidigahan ako sa amoral ni Bartolo. Gani, wa ko igsapayan nga nagmata lang og buntag kining biyuda kong inahan nga hasta makapila na masakpi ang kadingding sa akong kabatan-on. Maayo gani wa mamunga ang kinawatkawat namong panaghigugmaay ni Bartolo?”
Hangtod nga miabot sa akong kinabuhi si Oming, ang tiguwang nga biyudo nga maisip nakong lunod patay nga maghahalad.
“Dili gayod ikaw mahigawad bisan unsa pay kantidad nga imong pangayoon...Repsaliya basta papitikon lang ang imong kasingkasing aron imo akong higugmaon!” hapit na lang moluhod sa akong atubangan ang tiguwang nga biyudo kong maghahalad.
“Kinsay magdahom Nay Porlang nga makatukod kita og nindot nga balay,” kausa gihunghongan ko ang akong inahan samtang nagpahayahay kaming duha sa may terrace.
“Mao lagi...anak, pero angay nimong bantayan ang umaabot nga gaba sa tiguwang nga biyudo nga imo lang gitunto!” misumbalik sa pagtubag kanako ang akong inahan.
Bagad sa panahon dili lang gayod hibaw-an. Gipasalig ko kanunay nga nahigugma kang Oming. Alang kanako subra pa sa pangilad ang akong gibuhat kay sa matag salapi nga iyang ihatag kanako ako man nga idatong og hatag kang Bartolo. Nagpadayon ang tago-tago namong pagdimdimay sa kopa sa himaya diin among yarokon sa tumang katagbawan.
“Uhaaaaa.... uhaaa..... uhaaa....!” kalit lang nahagtos ang nalungib nga bung-aw sa akong paghanduraw sa siniyaok nga tiyabaw sa bag-ong gihimugso kong bata sulod sa may Maternity Hospital, ning among lungsod sa San Fernando.
Wa ka pugngi ang pagbakho ni Oming nga nasayod sa akong gidangatan. Milayas si Bartolo kay dili manubag sa iyang kaakohan nga iya akong pangasaw-on.
“Akoy manubag Repsaliya sa tanang galastohan diin ikaw gi-ceasarian!” luhaan ang duha ka mata ni Oming nga mibiya kanako ug igo ko lang gihagawhaw nga nagkanayon:
“Wa ka lang diay masayod nga wa ko ikaw higugmaa...Oming ug salamat sa imong pagtabang!” – Kataposan