Dugay-dugay na pud tang
magkaila, apan karon lang
gigahin sa mga tuig
ang ubang suok sa imong kinaiya.
Mao kini ang mga takna
nga magtipun-og lang
ang akong mga pahiyom
sa imong atubangan
ug igo lang kong maghilum
sa pusod sa matag gutlo.
Maminaw lang ko
sa imong mga sugilanon
hangtud mapadpad ko
ngadto sa laing dapit.
Unya, mahikaplagan ko
ang usa ka kawanangan:
ang baybayon sa imong kalag.
Didto, makiglumba ko
og dagan sa huyuhoy ngadto
sa manggimok nga mga bas.
Gihumod ko ang akong mga tiil,
ug ang matag balud
adunay kinaadman
nga ning-ukiot sa kailaluman
sa akong kaugatan.
Tuod, tultulon ko kining dapita.
Apan lisoda pud diay og litok
sa unang silaba inig human nako
og suroy sa baybayon sa imong kalag.
Sama man ko sa usa ka puya
ug ang iyang unang uha.
Sige lang, ipahiyom ko na lang.