Usahay maguba ang bisan unsang plano kun ipasulbong ang bag-ong kaplag nga hunahuna ug initiative. Ang nakabati labina kun ipalusot kini mismo diha nga andam na ang tanan. Dili ba makadugang lang sa kagubot ug kalibog?
Apan unsaon ta man kun ingon ini ang naandan sa kadaghanan. Mga tawong walay tataw ug tino nga padulngan kinit ungod kay daghang ang buot mamahimong pangulo nga imbis magdala og han-ay magdala naman hinuon ug dugang kagubot.
Ang pakasad-on daghan kaayo ang dili kontento. Ug daghan ang buot nga mamahimong espesyal nga moresulta na hinuon sa dugang suliran.
Ang suliran mosulod kun atong sugdan og tandi ang atong kaugalingon ngadto sa uban. Kining maong pagtandi magdugang hinuon sa atong pag-antos labina kun makita nato ang uban nga mas labaw pa kay kanato sa lain laing aspeto.
O dili ba kaha makapahimo kanatong mapahitas-on labina kun mas nilambo kita sa uban. Imbis magpasalamat, magpagarbuhon man hinuon kita. Butang nga dili ikalipay sa Dios kun buot hunahunaon. Ang Dios nga maoy sukaranan sa atong tinguha nga mamahimong hingpit.
Nindot ang mamahimong kontento. Wala kini magpasabot nga atong himoon ang atong kaugalingon ingon nga mga mediocre. Hinunoa, maningkamot gihapon kita duyog ang pag-angkon nga ang tanan dunay limitasyon ug dili man suliran ang pag-angkon nga kita mismo dunay limitasyon.
Nagpasabot lamang kini nga ang maong limitasyon pagpahinumdom kanato sa bili nga mamahimong kontento ug mosaulog ug magpasalamat sa bisan unsa nga anaa.