Apan akong hunahuna padayong naglatagaw. Hangtud nga sa dulom nga gabii nahimong sirado ang akong kalibotan ug naabli ang laing ganghaan sa kalibotan sa akong mga damgo. Sa maong damgo nakita ko ang akong kaugalingon nga nahibalik sa talan-awon diin ako nisulod sa seminaryo.
Nakita ko ang akong kaugalingon nga kuyog sa akong mga kaubanan. Unya sa kalit lang nahimong daw nahunong ang tanan sa dihang dunay niabot, ang tanan nibati og kalisang hangtud nga ako na lang ang nahabilin.
Mapagarbohon ang maong tawo. Tisar kaayo og pamarog ug matataw nato nga puno kaayo sa kahibalo apan sa iyang kasingkasing haw-ang sa kadasig. Mahimong siya dunay kahibalo apan nahimong boangboang sa pagbati. Hawa ang gugma sa maong kinabuhi. Apan sa kalit lang siya nibahakhak apan ang maong katawa puno sa kantalita ug dili sa gugma.
Sa maong talan-awon ako nahigmata. Time check alas tres na sa kaadlawon ang takna nga kinahanglang mobangon aron mag-ampo. Hilan kining taknaa matud pa. Hinuon gihimo nako ang personal interpretation sa damgo nga niabot kanako.
Ug kini ang akong nakita:
1. Ang seminaryo ingon man ang mga buildings niini nagpahinumdom kanako kun diin ako gikan ug naumol. Tingali gipahigmata kanako niadtong mga higayon diin kusog kaayo ang akong kursonada nga mosulod gyud niini pangandoy sa kasingkasing ang mapari.
2. Ang akong mga kauban mao man ang mga tawo nga nakatampo usab sa akong paglambo.
3. Ang linalang nga niabot ug nagdala og tumang kalisang sa akong mga kaubanan mao ang walay kasegurohang hitabo o ideolohiya nga pagaisipong hulga sa parianong kinabuhi.
Apan ang tanan nahimong daw sa salingkapaw lamang. Lahi ang kalibotan sa sulod ug sa gawas apan wala kini magpasabot nga tungod kay nahuman ka na sa imong pagtuon angayan kang magmaya. Ang maong damgo pahinumdom nga mobalik ko sa sukaranan sa akong panaw basin baya og nahikalimot na ako niini.