Cremation o palubong?

Sa mosugot kita o sa dili, walay molungtad nato niining kalibutan. Kitang tanan may kinutoban. Bisan sa paningkamot sa siyensya nga mapatas-an ang life expectancy sa usa ka tawo, kanunay kining mapakyas. May madiskobre man nga mga tambal batok sa makamatay nga mga sakit, apan mamatay ra gihapon ang tawo sa laing hinungdan.

Karong nagsingabot na ang adlaw sa mga santos ug mga patay mahisgutan na usab ang mga pamaagi sa paghipos sa atong mga minahal nga mangamatay.

Nunot sa pagsulbong sa teknolohiya, sa nagkadaghan nga populasyon ug nagkagamay ingon man nagkamahal nga espasyo sa mga lubnganan, may gitanyag nga mga alternatibong solusyon nga nakitang praktikal nga sulbad sa paghipos sa mga patay.

Kini ang cremation. Ang pagsunog sa lawas sa tawo aron mahimong abo. Sa maong pamaagi, ang uban dili na kinahanglang mopalubong pa sa ilang mga minahal nga nangamatay diha sa mga menteryo.

Ang uban mopraktis sa pagbutang sa abo diha sa ilang mga panimalay sama sa altar, ang uban isabwag sa dagat, sa bukid o sa mga pinili nga lugar sigun sa gipanugon sa namatay.

Samtang giila na sa Simbahang Katoliko ang cremation, wala kini hingpit gitugot. Nagpabiling lig-on ang Simbahang Katoliko sa baruganan sa pagbalaan sa lawas sa tawo bisan kun patay na, diha sa pagpalubong niini sa yuta.

Gipasabot ni Cardinal Gerhard Muller, prefect sa The Congregation of the Doctrine of the Faith sa Vatican, nga ang paglubong maoy atong katapusang liturhiya sa pagpadayag sa atong paglaum alang sa pagkabanhaw.

Busa ang simbahan magpadayon sa pagtudlo nga ang normal nga pagpalubong sa patay nga lawas mao ang normal nga porma. Kun ikaw nituo nga human sa kamatayon mosunod ang pagkabanhaw sama sa pagkabanhaw ni Kristo, dili kinahanglang gub-on ang lawas nga templo sa atong kalag.

Sa instruction nga gipagawas sa Vatican pinaagi sa The Congregation for the Doctrine of the Faith nga giulohan og Ad resurgendum cum Christo, kon To rise with Christ, samtang wala gidili sa Simbahang Katoliko ang cremation, ipadayon sa Simbahan ang pagpalubong sa patay nga lawas tungod kay kini maoy pagpakita sa atong pagmahal ug pagtahud sa mga nangamatay na.

Gitataw usab sa maong dokumento nga human sa cremation, ang abo sa namatay kinahanglan nga ipahiluna ngadto sa balaang dapit nga mao ang menteryo o sa simbahan ug dili sa mga panimalay, o isabwag sa hangin o sa dagat o kaha ibutang sa mga alahas o sa bisan unsang butang. Gipahimug-atan usab sa Vatican nga ang Simbahan nikonsiderar sa pagpalubong sa patay’ng lawas nga usa  ka buhat sa kaluoy. Ang mga lubnganan mahimong dapit sa pag-ampo, paghinumdom ug pagpamalandong.

Ang pagbutang sa mga abo sa nangamatay diha sa mga balaang dapit, usa ka kasigurohan nga silang nangamatay na dili makalimtan sa mga pag-ampo natong mga buhi pa ug sa Kristohanong katilingban, nga ang mga lubnganan maoy permanenting timailhan sa imong kaliwatan.