Ang tanan magsugod gyud sa atong hunahuna

Binasi sa Mt. 5;20-26

Dunay tawo nga nagpakitabang kanako kay lagi sa iyang hunahuna maglisud siya og pugong sa iyang kasuko.

Punay og init ang iyang ulo hangtud nga dili niya kuno mapugngan ang paglabay sa bisan unsang butang nga iyang makuptan.

Sige pud siya kasuko sa mga tawo nga wala siya kauyoni o siya ba kaha ang wala kauyon nila.

Ako siyang giingnan nga tingali ikaw mismo sa imong kaugalingon ang adunay suliran.

Wala ka ma at peace sa imong kaugalingon sanglit naglihok ka man segun sa imong reaksiyon ug emosyon.

Ang imong hunahuna ingon man ang imong kasingkasing, kanunay mong gisugnoran sa kasilag ug kaligutgot.

Kay kun duna ka pay imaginary bag nga nagtapot luyo sa imong ulo maglisud ka og katulog sanglit imo man kining gipuno sa mga bato sa negativity ug uban pa. Ang tanan magsugod gyud sa atong hunahuna.

Mas makatarunganon ug haom nga kun mahimo dili na lang dak-on ang bisan unsang away ug panaglalis. Normal ang kasuko apan dili nato kini tugotan nga maoy makadala kanato ngadto sa perdisyon. Nihilom siya.

Usahay mas maayo pang mohilom na lang ug maglikay.

Kay ang pagpakita sa atong kaisog usahay makagupok sa atong mga bukog.