Gipangutana ko nganong dili naman kuno ma-search ang akong ngalan diha sa FB Account. Ang akong gitubag mao: Ako nang gi-deactivate ang akong FB Account.
Kun mahimo pa lang nga putlon hasta ang cellphone ingon man ang komunikasyon hagbay ra unta gyud.
Ang tumong ug tuyo mas maayo nga dili na ako igdungog o ikakita. Dili kini usa ka disiplina apan paagi na sa pagkinabuhi. Hinuon dili kini mahimo labina kun duna kay angayang padad-an sa mga emails ug mga mensahe.
Apan ang kahilom kinahanglan gyud unta nga magsugod mismo sa atong kaugalingon. Ning panahon sa Kwaresma, gipahinumdoman kita nga mohimo og pagsibog gikan sa naandang mga buhat aron gahinan og igong panahon ang kaugalingon taliwala sa mga kagahob ning kinabuhia.
Maingon nga ang Ginoo nitungas sa iyang bukid aron magpakahilom, kita usab ang gidapit nga mosibog aron atong hinuklogan ang atong kaugalingon ug himoon ang pag-reorganize mismo sa atong kinabuhi ug diskubrehon pag-usab ang atong sense of purpose.
Short lived ra kaayo ang atong kinabuhi mao nga angayan kining puy-an sa mas bililhon ug makahuloganon nga paagi. Ang kinabuhi mura og drama. Kita ang mga aktor ingon man mga script writers niini. Depende kun buot ba natong trahedya o hanging ang ending. Karon pa ko nakaamgo nga ang pag-ampo dili sa tanang panahon consolations.
Dunay mga pag-ampo nga nagdala og desolations apan sa gihapon sila pag-ampo. Samtang gisuhid ko pag-usab ang mga panid sa album niadtong giordinahan ako, nakita ko ang mensahe nga akong gitagik isip presidente sa klase: "We never know what lies ahead, because we are still in the dawning moment of our priestly ministry!" Ug ang maong kasinatian nahulipan na sa kaudtohon sa kinabuhing pari.
Ang kinabuhi gyud diay sugilanong hiwi: Kalipay, kasakit ug kalami!"Matag tibi ug tulo sa lagas nga mga luha sa pagbangotan, atong maamgohan nga dili tanang panagbulag mahimong tiyabawan apan luyo sa maong kasakitan mahimong anaa ang kabanhawan.