Sa tanang nilalang nga gimugna sa Dios, ang tawo nga gawas aduna kini kinabuhi, gidesenyo ni kini nga may lawas, kalag ug espiritu. Ang ubang mga binuhat gipahinungod alang sa panginahanglan sa tawo. Ang tawo adunay lohika o rason diha sa pagkalalang nga may galamhan ug panghunahuna.
Aduna kitay hingpit nga kabuot o kinaiyanhong pagsabot o kahibalo, sa mga butang nga may kapuslanan. Anaa sab kanato ang birtud sa pamasin o pangagpas ug panlantaw. May kinaiya kitang hakog apan may kalooy usab nga manggihatagon segun sa awhag sa sitwasyon sa mga nanginahanglan kanimo.
Sama sa pagkaon, kun lamian gani, mapagarbohon kaayo kita nga mangagda, modalit og pagpatilaw. Sa ato pa, malipay kita makigpahat sa uban aron kita makadulot og kaayohan sa isig ka tawo. Anaa sa tawo gitingob sa Dios ang tanang hiyas aron kita himoon nga sumbanan sa katarong.
Gihatagan kita’g kagawasan apan may gilatid nga giya nga angay natong buhaton. Hinoon, nag-agad pud kini kun unsa gyuy disisyon sa kaugalingon. Dinhi gisukod ang atong pagkatawo, angayan ba kita tugyanan sa kabulahanan niining kinabuhia? Unsa may pagkatawo nato, responsibilidad kini nga kita mabinantayon nga iseguro ang Dios malipay kanato.
Apan may usa kabililhon kaayong hiyas nga dili katumbasan og salapi. Ang gugma nga maoy tinubdan sa atong kadungganan. Unongan nga di mapukan ang pagmahal sa pamilya ilabi na sa magtiayon nga hugot nga nagginaksanay sa kalalim, nga dili gyud mahimo ikapangagda ni bisan kinsa. Usa kini ka misteryo nga gituga sa Dios, eksklusibo nga alang lang sa tawo.