1. Makatabang sa bata aron maantigo siyang modawat sa mga negatibong pagbati sanglit ang maong mga pagbati kabahin man sa atong kinabuhi.
2. Maghatag kini og kahigayonan aron mas mapasuod pa sa ginikanan ug anak ang ilang relasyon sa usag-usa.
3. Makatabang aron ang bata matudloan sa pagsulbad sa iyang problema sa iyang kaugalingon lamang.
4. Matudlaon ang bata nga makaumol sa arte sa pagpaminaw dili lang sa iyang ginikanan kundili usab sa uban.
5. Magdasig sa bata aron siya maghunahuna ug mamalandong sa kaugalingon ug sa mga panghitabo.
Angay hinumdoman nga ang yawe sa usa ka aktibong pagpaminaw mao man gyud ang pagdawat sa ginikanan kun unsa ang hunahuna ug gibati sa iyang anak. Bisan pa man kun kini nagpasabot og kalainan kun maghisgot na kita og mga opinyon o barauganan. Ning paagiha ang bata makakat-on pagdawat sa iyang kaugalingon bili ug pag-ako sa bisan unsang opinyon nga maisip niyang iyaha. Sila si Lawrence A. Pervin ug Olvier P. John sa ilang libro: Personality Theory And Research Eight Edition pp. 184-185 ang nihatag ning maong panahom: “A variety of studies suggest that acceptant, democratic parental attitudes facilitate the most growth. Dugang pa matud pa nila nga ang mga bata nga anaa sa pag-atiman ning maong matang sa mga ginikanan ang nipakita og accelerated intellectual growth. Sa laing bahin ang mga ginikanan nga matawag natong rejecting parents maoy hinungdan kun nganong ang ilang mga anak ang mahimong unstable, rebellious, quarrelsome. Ang matang sa gipakitang kinaiya sa mga ginikanan diha sa ilang pagdawat sa ilang mga anak nagpadayag usab sa ang-ang sa ilang pagdawat sa ilang kaugalingon mismo. Kun self-accepting ang usa ka ginikanan, dali lang alang kaniya ang pagdawat sa iyang mga anak.