Nindot paminawon ang mga pulong nga kaluoy ug pasaylo. Gani, daghang mga katitikan ang naghisgot ning mga butanga sa nagkadaiyang dagway ug kahimtang sa kinabuhi. Apan sa laing bahin, angay natong hibaloan nga ang pasaylo aron mamahimong mas makahuloganon ang kinahanglang pangayoon aron kini mahatag. Tinuod, dunay mga tawo nga puno sa kaluoy ug mapasayloon sama sa Dios apan sa laing bahin ato kining pangayoon aron sa ingon adunay kahulogan ug katagbawan sa habig sa usa ka makasasala. Kuyog pud niini ang paghimayad sa mga sala nga nahimo. Dili paigo ang pag-ingon og pasayloa ko ha kay akong naguba ang imong koral apan ang tinguha usab nga human maguba ang koral, katungdanan sa hingtungdan nga iyang ayohon ang maong guba.
Sama sa gihimo ni Hari David sa Karaang Tugon ingon man sa babaye sa atong ebanghelyo karong Domingoha. Managsama nilang giangkon ang ilang mga kalapasan ug sa tinuoray nga paagi naghinulsol niini ug nihimo’g mga konkretong mga lakang aron sila makapakita sa ilang paghinulsol. Dili paigo ang pag-adto lamang sa kompisalan aron isugid ang atong mga sala kun dili ato usab nga tumanon ang bisan unsang penitensiya nga ihatag kanato sa kinasingkasing gayud. Ang Dios puno sa gugma ug pasaylo apan dili usab maayo nga mag-abuso niini.