Adunay kustomer nga nangayo’g kuwarto nga libre. Naglabad ang ulo sa manedyer unsaon kini pagbalibad aron dili masuko. Hinay man gud mosugal ang maong kustomer. Apan angay irespeto gihapon ang hangyo kay kuyaw kun mangluod ug dili na mobalik.
Apan may patakaran nga gisunod ang manedyer. Dili siya ka basta-basta’g approved. Kay no points, no room. Ug base sa rekord nga iyang gihiling, wala nay points ang kustomer. Unsaon, nga grabe man kining modalag order. Gikan sa mainom ngadto sa makaon, halos kada-oras nangayo nga maoy nakahurot sa iyang puntos. Demanding ra ba kaayo. Mora gyu’g hari!
Taudtaud nga naghunahuna ang manedyer unsaon pagdiskarte nga dili moresulta ngadto sa kasilo sa kustomer ang iyang pagabuhaton. Kun hatagan niya’g kuwarto (mahal ra ba) ang kustomer, gisupak niya ang istrikto nilang palisiya. Kun dili sab niya kini tagaan, basi’g mawad-an sila’g guest. Lisod, no? Mora siya’g gipiit sa duha ka bungtod. Asa...asa bay iyang pilion? Unsa ba ang angay idesisyon?
Hangtod nga sa tantong puga sa iyang utok, nakab-ot niya ang usa ka hukom.
Giduol niya ang guest ug gidalitan sa mahigalaong pahiyom. Dihang miyahat kini kaniya, gi-esplikaran dayon. “Giaprobahan na nako ang imong room, Sir. Pero, malasa, uy! Fully booked na man.â€
“Ah, mao ba? Okey ra!†Sa kustomer pa nga mibalos og pahiyom. Ingon sa gibati’g kalipay kay bisan wala na siya’y puntos, hatagan pa gyud unta diay siya’g kuwarto nga libre. Mao ni iyang pagtuo. Busa migara siya’g pusta. Napilde ra ba!
Apan sa tinuoray lang, dili tinuod nga fully booked na ang hotel. Dinha pay bakante. Giingon niadto lang pagpaagi sa manedyer ang pagbalibad aron dili ma-insulto ang feeling big time nga kustomer. Matang sa balibad nga dili sa dughan. Saying “No†in an affirmative way.