Ayaw’g kaguol, kay ako’y magpakasal nimo

Luoy kaayo si Minda kay sa likodlikod sa ilang kasal ni Simon wala na kini mopatim-aw. Matud pa, si Simon misakay sa usa ka mini-bus ug may dala kining usa ka dakong maleta. Ug nakita pa gyud nila nga dunay kuyog nga babaye ug kini mao si Carina, ang egat-egaton pod nga dalaga dinhi sa ilang balangay sa Tubod-Bul-og.

Kini si Primitivo o Tibong kay maoy angga dinhi sa  ilang baryo maoy usa ka ulitawo nga wala pa gyoy uyab kay ang iyang gusto mao man lang ang pagsige’g tistis kay lagi tistisan man kaayong dako ug may pagka guwatsinanggo pod manulti. Ug nakugang ang tanan dihang mipahayag si Tibong atubangan ni Minda ug sa iyang mga ginikanan, niya pa, “Noy, Noy Iko, kay gitinontohan man lang ni Simon si Minda ug misibat sa likodlikod sa ilang kasal, ako ... ako ang magpakasal ni Minda. Unsa man, Min, uyon ka sa akong gisulti ron? Kay kon uyon ka, aw, ugma akoy mopaso didto sa simbahan.”

“A, binuanggg...” ni Noy Iko nga mora’g napikal. “Unsa man, Tibong, nagyagayaga ka, ha?”

“Yagayaga? Dili ko kamaong moyagayaga, uy, Noy Iko. Ako kamao kong moginawatsi ug mokomedya pero dili ko kamaong moyagayaga kay alang nako, wala nay motuo sa tawong hilig sa tinonto...” ni Tibong.

“Hait ra ba kaayo ang akong pinuti, Tibong,” ni Noy Iko nga mora’g misugod na pagsiga ang budlaton niining mga mata.

“Aw, kun mahitabo nga tinonto ning ako, Noy Iko, ako mosukol man pod og tinigbasay ba, dili ko mahadlok og buno,” tininuod na ang gisulti ni Tibong. “Basta kay nahigugma kong Minda...”

Tuod, nakasal gyud sila si Tibong ug Minda ug puwerteng suliyaw sa mga higala ni Tibong. “Yeheeee, mabuhi si Tibonggg!!! Mabuhi ang bag-ong kasalllll!”

“Salamat kaninyo, mga higala kong mga dagko’g subad!” ni Tibong nga mitingsi. Ug iyang gihagkan si Minda diha sa mga ngabil niini.

Pagka sunod bulan, mitumaw si Simon ug kaluoy sa Ginoo gilutos kinig’ pinuti ni Noy Iko. (Kataposan)