Gula 193
Mideretso ra og sulod si Edward sa kuwarto nga wala na manuktok pa kay abli man ang pultahan.
“Daghan ta’g angay nga panagsultihan, Jezebel,” nagkanayon si Edward. “Nasayod ko,” matud ko.
Nakaingon ko sa hilom nga miabot na gayud ang panahon nga akong gipaabot nga magkadayganay na kami si Edward.
Mitupad si Edward paglingkod nako sa ngilit sa katre. Miginhawa una siya’g lawom.
“Ngano’ng mibiya ka man didto sa ato nga wala magpahibalo nako?” Misugod na siya pagpangutana nako.
“I’m sorry, Edward,” nako pa. “Kalit kaayo ang akong hukom. Nagpahilayo ko sa atong dapit kay nauwaw kaayo ko sa eskandalo’ng nahitabo sa atong pamilya.”
“Pero ngano’ng wala man ko nimo pahibaw-a bisan na man lang sa text?” ni Edward. Miduko ko ug wala makatingog.
Apan diha’ng nakakita na ko’g ideya kun unsaon ko pagpasabot si Edward, gitubag nako ang iyang pangutana. Gipasabot ko siya’g maayo.
“Nagtuo ko’ng wala na kinahanglana nga pahibaw-on ko pa ikaw nga moanhi ko sa Cebu mao nga mibiya ko sa ato sa Bohol nga wala magpahibawo nimo.”
“Ngano’ng nakaingon ka man nga wala na kinahanglana ang pagpahibalo nako bahin sa imong plano? Misikmat si Edward. (Sumpayan)