Human sa panihapon, gidali ko’g hipos ang mga kinan-an ni Mrs. Lim. Pagkahuman, ako na ‘sab ang nagkaon. Unya gitiwas nako ang mga bulohaton sa kusina.
Dihang natapos na ang tanan, misaka ko sa taas sa balay aron masahean si Mrs. Lim. Nanuktok ko’g makatulo sa palid sa pultahan sa iyang lawak.
Diha’ng nabati ko ang iyang tingog gikan sa sulod sa kuwarto nga nag-awhag nako sa pagsulod, gihinay nako’g tukmod ang palid sa pultahan. Gitak-opan nako ang pultahan diha’ng nakasulod na ko.
“Magmasahe na ta, Mrs?,” nako pa.
“Ikaw ang mag-igo, Day,” matud sa akong agalon.
Mihapa dayon siya sa ibabaw sa kama. Gisugdan ko siya pagmasahe.
Sa diha’ng nahuman na ako pagmasahe sa akong agalon migawas na ako sa iyang lawak ug midiretso sa akong kuwarto aron makapahulay ug matulog na.
Sa naghigda na ko, namalandong ko sa akong kahimtang ug nakahukom nga kinahanglang mobiya na ako sa panimalay sa mga Lim. Gusto na akong mausab ang dagan sa akong kinabuhi ug nakahukom ko’ng mobiya na lang g’yud.
Ug misibat g’yud ko. Sa akong pagbarug-barog sa daplin sa dalan Colon, nakugang ko diha’ng may kamot nga midagpi sa akong abaga. Naigking ko. Kalit lang kaayo’ng mikulba ang akong dughan. (Sumpayan)