“Kinsa may nagdala nimo didto sa hilit nga dapit?” Laing pangutana ang gipasupot ni James kanako.
“Naglakawlakaw ko sa dalan sa downtown gi-pick up ko ni Laurence maoy paila niya nga ngalan. Gipasaligan ko niya nga tabangan. Apan diay...”
Wala na nako matiwas ang buot pa unta nakong isulti kay wala na nako kapugngi ang akong mga luha. Gitay-og ang akong mga abaga sa subsob nga pagbakho.
“Igo na,” alam-alam ni James. “Ayaw na paghilak. Pahuway hinuon. Magsulti lang unya kita pag-usab. Okey?”
Wala ko motingog. Mipaduol pa hinuon siya’g maayo nako ug iyang gipahiran sa iyang panyo ang akong mga luha. Unya nananghid siya nga mogawas sa kuwarto nga akong nahimutangan apan misaad nga mobalik. Gusto lang niyang makapahulay ko’g maayo.
Dihang ako na lang usa sulod sa kuwarto, si James ang akong gihunahuna. Nakamatikod ko nga buotan siya. Nagpasalamat ko sa hilom sa Diyos nga siya’y nakabangal nako. Nabatyagan ko nga gaan ang akong buot ngadto kang James.
Samtang naghunahuna ko kang James, inanay kong giganoy sa katulogon. Hangtod nga nahinanok ko’g maayo. Sa akong pagmata, diha na si James sa akong kiliran. Nag-apong na diay siya nako. Ingon sa nagpaabot siya nga magmata ko. – Sumpayan pa