Sakit nga sinugatan sa Bag-ong Tuig

Dugay na ako nga nagpuyo sa harianong panimalay sa magtiayong Nitoy  ug Dolores sa sitio Subdivision, sa barangay Casili sa dakbayan sa Mandaue nga maoy akong naamgohan og kabuot sanglit sa maong dapit man usab ako ihimugso sa akong inahan nga maoy bugtong nag-amoma kanako.

Maayo ang among pagkabutang sa panimalay sa nahisgotang magtiayon kay pinangga man kami nilang inahan ug anak  kay  gani dihang nakabaton na ako og kabuot maoy himoon ni Madam Dolor ang pagkugoskugos kanako nga ikahimuot usab kaayo sa akong inahan nga magtan-aw kanako.

“Okay, Mits,” ni Madam pa nga maoy iyang gingalan kanako. “Diha ka una kay duna pa koy buhaton. Sige, Miyay, patotya na ning imong anak.”

Ingon niadto kami ka pinangga ni Madam. Hangtod nga miabot ang unos sa akong kinabuhi dihang gikaila sa akong inahan ang usa ka lalaki ug akong namatikdan ang ilang pagsinabtanay sa usa’g -usa ug nanglakaw nga wala na gayod mobalik.

Gibiyaan ako sa akong inahan nga nag-inusara ug gikahingawa kaayo kini ni Madam ang kalit niyang pagkawala nga maoy hinungdan nga gisulayan siya sa pagpangita sa mga panimalay sa among silingan basin kun nagtago lang kuyog niadtong lalaki nga iyang gikaila.

Wala gayod siya igkita ni Madam ug nahitabo gayod ang akong pag-inusara diin  adlaw ug gabii ako nga naghilak ug  nangandoy sa iyang pagbalik apan wala na gayod kini mahitabo.

“Okay, Mits,” ni Madam pa nga  mihapuhap  sa akong ulo nga daw nag-am-am kanako. “Don’t be sad, I’m here.”

Nanglabay ang mga adlaw ug nahingpit na usab ang akong paghikalimot sa akong inahan ug wala  na gayod masayod sa iyang gidangatan. Hangtod nga gikahimamat ko ang lalaki nga gipitik sa akong kasingkasing ug gianod kami sa bul-og sa among tagsa  ka mga pagbati ug wala lamang damha nga namunga ang among gibuhat.

Apan walay baroganan ang maong lalaki nga akong gikahimamat kay dihang nasayod kini sa akong pagsabak, milakaw man kini ug wala na gayod mobalik.

Gihimugso ko ang usa ka himsog nga anak babaye. Ug ako kining giamoma bisan sa akong pag-inusara.

Unya, gisugat sa katawhan ang Bag-ong Tuig. Daghang pagkaon ang giandam ni Madam ug Sir Nitoy nga maoy naandan nilang buhaton sa matag Bag-ong  Tuig nga gitagana sa ilang mga bisita ug nag-atubang sila sa pagpangaon ug pagkahuman nagkukabildo ug nag-agik-ikay sa pagpangatawa.

“Uy,  Mars asa na man diay tong imong giingon nako?” Gisuna sa iyang kumare si Madam, Dolor. “Dad-on  na nako karon sa akong pagpauli.”

“Aw, tuod diay, Mars, ni Madam pa nga mitindog ug mipaingon sa  akong nahimutangan uban sa akong anak. “Dia Mars, dali sunod nako.” Misunod ang iyang bisita ni Madam ug miduol kini sa akong nahimutangan ug dayong kugos sa akong anak.

“Mao ni Mars,” ni Madam pa nga mihatag sa akong anak sa pagpakugos usab niini ngadto sa iyang bisita nga babaye.

“Uy, hala” sa bisita pa ni Madam nga mikugos sa akong anak nga daw gibati og hilabihan nga kahinangop. “Kanindot god diay ani niya.”

“Meyawww!!!  Meyawww!!! Meyawww!!!” mihilak ako sa pagpakita unta sa akong pagsupak.

“P’sssttt!!!, Mits, ni Madam pa nga mibadlong kanako. ”Please, behave!”

Nagpakahilom na lamang ako kay bisan pa sa akong pagdumili wala ako’y mahimo niining sakit nga sinugatan sa Bag-ong Tuig. (Katapusan)