“SO-SORI Melissa, nadulas sa kamay ko…”
“Okey lang ‘yan.”
“Nasaan ang walis tambo at ako na ang magwawalis. Kakahiya naman. Eto kasing kamay ko e kapag nakakainom e nawawalan ng higpit ang kapit.”
“Hmmm aminin mong me tama ka na, Frank.”
“Konti Melissa. Ang sarap kasi nitong alak ni Fernando. Parang balewala kung inumin.”
“Sa Duty Free yata binili ‘yan.”
“Nasaan ang walis, at ako na ang maglilinis nito.”
“Sabi nang huwag mag-alala at ako na. Sige ituloy mo na lang ang pag-inom at kukuha pati ako ng basahan.”
“Kakahiya naman. Nagbasag na ako e ikaw pa itong maglilinis.” “Okey lang. Sige diyan ka muna.”
Umalis si Melissa. Nasundan ko ng tingin. Kung alam lamang ni Melissa na siya ang iniimadyin ko kanina kaya nabitiwan ko ang baso. Malapit na sanang maganap ang hinahangad niya kung hindi ko nabitawan ang baso. Lintik ka Frank, huwag mo nang ituloy ang hindi dapat. Masama na ang tama ng alcohol.
Maya-mama pa eto na si Melissa at may dalang walis tambo at dust pan. May bitbit ding basahan.
“O bakit di ka pa umiinom. Frank?”
“Mamaya konti Melis- sa at nagpapababa pa. Teka, si Fernando ba e gising pa?”
“Ngayun-ngayon lang natulog.”
“Akala ko ba kanina pa yun matutulog?”
“E ano eh… makulit…”
Napamaang ako.
Ipinagpatuloy naman ni Melissa ang pagwawalis sa pira-pirasong bahagi ng baso. Marahan ang pagwalis at baka tumalsik ang mga maliliit na piraso ay matapakan.
Hindi ko inaasahan ang itatanong niya.
“Ikaw Frank, kung ang asawa mo e maghanap ng iba dahil ikaw e walang maipagkaloob sa kanya, ano ang gagawin mo?”
Napalunok ako. Hindi ko alam ang isasagot.
“Mahirap sumagot, Melissa.”
Patuloy si Melissa sa pagwalis sa pira-pirasong baso. Nang mawalis na lahat at nasa dust pan na, pinunasan naman ng basahan ang bahaging nabasa ng alak.
“Bakit mo naitanong Melissa?”
Tumingin sa akin si Melissa.
“Si Fernando kasi, wala na yatang pag-asa. Baka matukso na ako… baka umano na ako…”
(Itutuloy)