Lampong (395)

“HUWAG ka munang umalis Vice!’’ Sabi ni Dick at biglang bumangon. May itinatago ito sa harapan. Nakatakip ang kumot.

“Bakit Dick?” Tanong ni Vice na nakatingin sa itinatago ni Dick.

“Puwede isang pasada uli tayo. Kasi ano eh, naka­saludo pa ang ano ko…’’

Ipinakita ni Dick. Napamulagat si Vice. Parang nakatukod na kahoy. Takang-taka.

‘‘Hindi lumalambot?’’

‘‘Hindi eh.’’

‘‘Ibang klase yan ah!’’

“Kasi’y ang husay mo.’’

Napangiti lang si Vice. Malaking karangalan sa kanya.

‘‘Puwede Vice. Isang pasada lang...’’

‘‘Paano ako makakatanggi e alam mo namang ikaw lang ang sinamahan kong lalaki mula nang magtrabaho sa BlackHorse.’’

‘‘Salamat Vice. Tsamp­yon ka talaga.’’

Tumalikod si Vice. Hinu­bad ang kasusuot na bra. Hinubad ang palda at ang panty. Saka biglang tumabi kay Dick.

Niyakap siya ni Dick. Hinalikan sa leeg. Gumapang hanggang sa dibdib ang mga labi. Nagbabaga ang mga labi ni Dick nang lumapat sa dalawang rosas na korona ng dibdib ni Vice. Napa-aahhh si Vice.

Hindi na napigilan ang pagsalakay ni Dick. Matatag na matatag siya. Walang kapaguran sa laban. Hindi na lumulungayngay si Batutoy. Epektibo ang green capsule ni Mr. Chan. Hindi siya niloko ng Tsinoy na yun. Talagang matikas na matikas si Batutoy.

Naganap muli ang ritwal nila Vice. Sa palagay niya, nasiyahan si Vice. Kung hindi ito nasiyahan hindi ito papayag na mapasadahan muli. O siguro’y type na talaga siya ni Vice. Siya lang ang lalaking sinamahan nito. Totoo kaya yun? Pero totoo man o hindi ang mahalaga ay hindi na lumulungayngay si Batutoy. Si Vice ang makakapagpatunay.

Natapos ang labanan nila ni Vice.

Malaking pera ang ibini­gay ni Dick. Makapal. Pa­wang tig-iisang libo.

“Tama na ba yan, Vice?’’

“Kahit wala ito okey lang sa akin, Dick. Hindi naman ako katulad ng iba.’’

Hinalikan ni Dick sa labi. ‘‘Salamat Vice. Magkita uli tayo.’’

‘‘Sige. May klase pa ako, Dick. Pag nakatapos ako, hin­to na ako sa pagsasayaw sa BlackHorse.’’

Nagpaalam na si Vice. Inihatid ni Dick ng tingin.

Muli namang sinalat ni Dick si Batutoy. Matikas pa rin.

SAMANTALA, nagpas­ya naman si Jinky na magtungo sa bayan ng mga sandaling iyon. Naiinip siya sa bahay. Bahala na kung saan siya makarating.

Nagpaalam siya kay Mulong.

‘‘Aalis lang ako Mulong. Kapag may naghanap sa akin, pabalikin mo na lang bukas ha?’’

‘‘Opo Mam Jinky.’’

Sinundan ni Mulong ng tingin si Jinky. Nagtataka ito. Saan kaya pupunta ?

(Itutuloy)