Lampong (368)

ISINAGAD ni Jinky ang shower. Malakas at pinung-pino ang tubig na tumama sa kanyang hubad na katawan. Nakiliti siya nang tumama sa kanyang malusog na suso ang pinong tubig. Tamang-tama ang lamig ng tubig. Tumingala siya at minasdan ang pinong tubig na lumalabas sa shower. Napakasarap!  Pero sa kabila niyon may nadarama pa rin siyang alinsangan. Alinsangan ba iyon o pagkauhaw?

Dinampot niya ang sabon. Una niyang sinabon ang mga braso. Nakadama siya ng hapdi nang masabon ang mga kagat ng langgam. Masakit pa hanggang ngayon.

Pagkaraang sabunin ang mga braso, ang dakong dibdib­ naman. Marahan lang ang pagsabon niya. Paulit-ulit niyang sinabon ang mga suso. Nakadama siya ng kiliti nang daanan ang mga suso na mayabang pa rin ang pagkakatayo.

Pagkatapos ay ang kanyang puson. Flat na flat ang kanyang puson. Hindi halata na mayroon na siyang isang anak. Tila sa isa pa ring dalaga ang hubog ng kanyang katawan.

Makaraang sabunin ang kanyang puson, dumako siya sa kanyang mga hita. Napakakinis ng kanyang mga hita. Maganda ang hubog. Isinunod niya ang kanyang mga tuhod. Sinabon niya iyon nang todo.

Nang sabunin niya ang mga paa, nakadama siya ng hapdi. Mas marami siyang kagat ng langgam doon.

Muli niyang sinabon ang kanyang mga hita. Hanggang sa mapadako sa pagitan ng dalawang hita. Sinabon niya nang todo.

Tumingala siya sa shower­. Pinung-pino ang bagsak ng tubig. Sinasabon pa rin niya ang pagitan ng mga hita habang nakatingala sa shower­. Hanggang sa ang makita niya ang imahe sa pinung tubig ay ang mukha ng lalaking nakita niyang naliligo sa sapa. Malinaw na malinaw. Nakaharap ang lalaki. Kitang-kita ang kabuuan.

Napadiin ang pagsasabon ni Jinky. Ahhh. Muli pang napadiin ang sabon sa pagitan ng mga hita. Ahhh.

Sino kaya ang lalaking iyon?

Bakit doon siya naligo?

Napabuntunghininga si Jinky.

Hanggang mabitawan niya ang sabon.

(Itutuloy)