Tama na sana ang rekado pero minadali ang luto.
Iyan ang basa ko sa nangyari sa Gilas Pilipinas sa nakalipas na FIBA Asia Championship sa Changsha, China kung saan nag-runner up ang Pinas.
Bagama’t may ilang players na hindi nakasama, nabuo ni coach Tab Baldwin ang team na kinayang tumapat sa mga pinakamalakas na teams sa Asia.
Dinurog natin ang Hong Kong at Kuwait at tinalo ng dalawang beses ang Japan.
Pinatumba rin natin ang Iran sa quarterfinals.
Kinapos nga lang laban sa China sa finals.
Apat ang seven-footers ng China pero nakuha pa nating lumamang sa umpisa. Tumukod na lang sa kalagitnaan.
Niluto man ng mga referee o hindi, tanggapin natin ang pagkatalo.
Umabante ang China sa 2016 Rio Olympics.
Better luck next time sa Gilas.
Sayang talaga dahil sa tingin ko ay kinulang lang tayo sa oras na mag-prepara para sa FIBA Asia.
Isipin mo naman, Sept. 8 na pormal na nabuo ang Gilas.
Naubos kasi ang oras kakaligaw ng SBP sa mga PBA players na ayaw o hindi naman pala puwedeng maglaro para sa FIBA Asia meet.
Bagama’t umabot ng mahigit isang buwan ang training na kasabay na rin ng tryouts ay kinulang talaga sa oras para ihanda ang team.
Ang China, anim na buwan namang nag-training.
Buong-buo ang team.
Kung saan-saan umabot ang China sa training kaya naman sa laro ay kitang-kita ang kaibahan.
Masyado tayong umasa sa talento. Magagaling na players. Pero kulang naman sa panahon na magkakasama sa loob ng court.
Ang China, magaling na at malaki, nag-prepara pa nang husto.
The Great Wall of China.