Ang durungawan ko ay munting bintana
Na doo’y tanaw ko ang langit at lupa
Sa mumunting silid sa lungkot sagana
Na ang tanging yaman ay papel na luma
Ibat ibang papel ang sinusulatan
Ng matandang plumang pamana ni Inang
Mabait kong ina nang biglang nawalay
Biglang nag-iba ang kulay ng buhay
At ang masakit pa marunong kong ama
Hindi na nagisnan ng buhay kong aba
Kaya naiisip kung siya’y buhay pa
Hindi magdarahop at ako’y masaya
Ang mga kapatid na limang lalaki
Hindi na kapiling sa pamimighati
Ang tanging naiwan nag-iisang ate
Malayo ang bahay sa nayon nagpirmi
Kaya anong yaman at ano ang layaw
Na sa lupa’t langit laging tinatanaw
Wala na nga wala kundi hirap lamang
Ng diwa at puso kung gabing mapanglaw