Ang mga unang prayle na nagbasbas sa mga Pilipino bilang mga Katoliko ay naglakad sa lumang simbahan ng San Agustin na matatagpuan sa Intramuros. Isa ito sa mga pinakamatandang simbahan sa Pilipinas.
Isang umaga, meron daw doong bumisitang isang manunulat. Pagpasok pa lang daw nito sa isang silid ng simbahan na nakakonekta sa monasteryo ay may kakaiba na siyang naramdaman. Parang may nakamatyag daw sa kanya.
Ang silid pala na kanyang napasukan ay nagsilbing libingan ng prayleng si Vicente Sepulvada na brutal daw na pinatay noong 1600s. Nakalagak doon ang kanyang mga labi kung saan makikita ang kanyang daliri na nakaturo sa pintuan.
Nakilala ang mga pumatay sa kanya at nahatulan ng kamatayan. Pinarusahan sila sa pamamagitan ng pagbigti sa mismong monasteryo.
Saksi rin ang monasteryong ito sa napakaraming pagpapahirap at pagpatay na naganap noong World War II. Ayon sa mga kuwento, ang hagdan daw ng silid na malapit sa simbahan ay punum-puno ng mga dugo ng mga biktima ng panggagahasa.
Marahil ay totoo nga ang kasabihang “matulog ka na sa sementeryo, huwag lang sa simbahan.”