Isa sa pinakamalungkot na eksena sa scene ng mag-asawa na pagkatapos kumain ng hapunan ay nagkakanya-kanya na nang panonood ng sarili nilang paboritong palabas sa telebisyon. Minsan ay nauuwing magkasamang nakaupo na nanonood gabi-gabi, pero sa halip na magkuwentuhan sa pag-share ng interest sa isa’t isa ay nagbababad lang sa TV.
Totoo na ang TV ay may power na ikontrol o pangunahan ang isang relasyon.
Walang pinagkaiba sa joke ng isang babae sa pagbayad niya sa counter habang nakapila sa department store. Tinanong ng cashier kung magbabayad ito ng cash, check, o credit; panay ang hagilap ng babae sa purse kung nasaan ang kanyang wallet. Pero sa halip ang nakuha niya ang pitaka ay remote ng TV. Nagbiro ang kahera kung palagi niyang bitbit ang remote control.
Sumagot ang misis na hindi raw, pero dahil sa ayaw siyang samahan ng kanyang mister na mag-shopping naisip niyang bitbitin ang remote.
Madaling madominahan ang buhay ng telebisyon. Kahit sa hapagkainan na imbes na magkuwentuhan ay nakatutok ang miyembro ng pamilya sa TV. Sa halip na mag-enjoy ang pamilya ay puro panonood na lang ng mga krimen sa drama. Ito rin ang naririnig sa balita sa TV tungkol sa patayan, rape, at nakawan. Dahan-dahan na hindi napapansin ay nababalewala na ang ibang miyembro ng pamilya. Imbes na mabigyan ng pagkakataon na makausap ang asawa ay nauubos ang oras sa make-believe sa mundo ng telebisyon.
Kamusta nga ba ang television habits? Nauubos ba ang oras sa panonood ng TV na naipapagpalit ang atensiyon at affection mula sa asawa at mga anak.