Halayo kanako wala kamo'y mahimo

ABRIL 28, 2024: Ikalima nga Domingo sa Pasko sa Pagkabanhaw

Mga Pagbasa: Buh. 9;26-31/Sal. 22/1 Jn. 3;18-24/Jn. 15;1-8

Sa atong kinabuhi duna kitay gisaligan ug kay atong gisaligan nan, makaingon kita nga atong giangkla ang atong seguridad.

Mahimong atong giangkla kini sa atong bahandi, sa atong gahum ug gani ngadto sa usa ka tawo o politico. Apan sa laing bahin, ang pangutana mao: “

Malungtaron ba kini alang kanato?” hangtud asa kutob ang maong seguridad?” Kun ang kalibutanong sukaranan makaingon kita limitado lamang. Apan kun ang Dios na gani ang atong saligan kini walay kinutoban. Ang iyang gugma malungtaron ug walay kinutoban.

Busa unsay angayan natong himoon?

1. Una ang paghunahuna nga ang tanan ning kalibutan lumalabay lamang lakip ang atong mga suliran.

2. Ikaduha, kun asa kita mabutang segun sa gimbut-an sa Dios siya kanato mosangkap sa atong mga panginahanglan.

3. Ikatulo, Ang bugtong permanente sa tanang panahon ug higayon ang gugma sa Dios lamang.

4. Ikaupat ang kalibutanong gugma usahay maluibon mahimong kita budhian apan ang Dios lahi sanglit anaa siya kanunay alang kanato kita lamang ang nagpahilayo gumikan sa atong pagpakasala.

5.  Ikalima, sa kalibutan mahimo kitang biyaan ug isalindot apan sa Dios padayon kitang unongan ug pagaisipon nga Bililhon atubangan sa iyang mga mata.

Atong kuptan kining maong kamatuoran nga halayo sa Dios wala kitay mahimo kay pinaagi sa mapaubsanong pag-angkon sa atong kahuyangan kay pinaagi lamang niini ang Dios mopuno kanato sa grasya.