Ang akong damgo

May usa ka sugilanon sa usa ka tawo nga nagdamgo. Usa ka gabii niana nagdamgo ko. Sa maong damgo akong nakita nga naglakaw ko pasulod sa usa ka building.

Tataw kaayo sa akong damgo nga nakita ko ang dakong krusipiho taliwala sa altar. Puno sa basura ang palibot ug kuyog ning maong mga basura mao man ang nagpasad nga mga patay nga isda. Puno sa mga basura ang mga lingkoranan.

Dinhi nakaamgo ako nga anaa diay ako sa sulod sa simbahan. naglisud ko paggawas. Nakagawas man tuod ako apan kaguliyang ug mga singgit akong nadungog apan walay mga tawo nga nakita tungod kay ngitngit man.

Nahigmata ako gikan sa usa ka urom. Maoy nisugat nako ang krusipiho nga gihatag ni Anhing Padre Norbing. Ang takna alas tres sa kaadlawon.

Matag damgo bunga sa ka kahadlok ug tinguha sa kinabuhi. Kun atong hubaron ang maong damgo tataw kaayo nga naghisgot kini sa mga nagkadaiyang mga simbolismo.

Ang krusipiho nisimbolo sa kristiyanismo. Ang isda nisimbolo kang Kristo ug ang mga basura mao man ang kamatuoran sa atong kinabuhi nga sa ato pa dili hingpit ug ning maong pagka dili hingpit si Kristo niambit.

Ang mga singgit sa gawas mao kadtong mga kalag nga nahisalaag gumikan sa hanap nga sukaranan ug giya nga maoy nilibog sa kadaghanan kanato.

Ning kapahanohan karon malisod ang paghagpat sa kamatuoran gikan sa bakak. Ang krus ni Kristo nahimong gikahadlokan sa kadaghanan. Buot kita og immediate gratification matud pa.

Buot kita dunay short cut sa kaluwasan apan ang tanan dunay proseso. Bisan pa man sa kasamtangang Krisis malaumon gihapon ako nga dunay kahayag human sa kangitngit.

Mahugaw man tuod ang matag tawo apan ang grasya maoy mohimo natong limpiyo ug puti kaysa niyebe.