Lisod pagdawat

Mao kini ang mahitabo labina kun sa atong kinabuhi dili kita andam ug flexible sa mga panghitabo. In retrospect na lang gyud tingali ang panlantaw.

Ang paghinumdom sa Golden Ages sa atong kinabuhi mao man ang nakapahimo natong nahilansang ning maong kasinatian kay lagi maanindot kini alang sa atong pamati.

Kun dili kita maantigong modawat nan, malisod usab alang kanato ang pagpadayon.

Lisud gyud ang pagdawat labina kun kita nahimong nahilansang sa kanhiay natong kabantog o dili ba sa pagtuo nga kita nahimong bantugan sa atong ilusyonadong panlantaw.

Ning panahona, daghanan sa mga tawo ang maglisod pagdawat sa kamatuoran nga kita huyang ra gyud kun itandi sa pandemiya, mga sakit ug sa kamatayon. Apan bisan pa ning maong kamatuoran, wala kini magpasabot nga wala kitay mahimo. Mahimong gamiton nato ang terminong ‘MAHUYANG” aron sa ingon mamahimo kitang mas magmatngon pa gyud nga mahugtanon.

Lisud ang pagdawat labina kun kita mismo o si bisan kinsa nga sa kanhiay nga kabatan-on ang wala gyud makahimo og bisan unsang makaayo sa kapasikaran nga silang hingtungdan nahimong mapasagaron.

Tinukmod kunohay sa pagpakabana sa kasamtangan sila hinuon magsaba saba.

Kaha aron ingnon sila dunay nahimo kunohay alang sa ikaayo sa kadaghanan.

Apan at the end nahimong daw self-serving lamang ang maong pagpakabayani, kaha aron pagluwas sa ilang panagway nga naputos mga pagsaway.

Apan bisan unsa pa man ang imong himoon magpabiling mantsa ang malupigon mong pagbanhig kanhi sa mga walay ikasukol ug sa mga tawong walay kabangkaagan.

Labaw na lisud kaayo kining matanga sa mga tawo modawat nga sila mahimong malimtan.

Ang naghinobrang entitlement kaniadto buot nilang dad-on hangtud sa kasamtangan. Apan mag-unsa man ang sense of entitlement kun hawa kanimo ang sense of responsibility nga tinuod gyud?