EDITORYAL – Pagpakaaron-ingnon

Kun imong suroyon ang lainlaing menteryo, makita nimo nga daghang lubong nga gipasagdan na lang sa tagtungod sa namatay.

Ang ubang mga nitso nahugno na gani ug makita na ang mga lungon nga tua sa sulod. Ang ubang lubong gihimo na lang gani nga tam-okanan sa mga basura.

Limpyohan ra kini sa mga tagtungod sa namatay kun hapit na gyud ang Nobiyembre 1, dayon magbanus-banos sila pagbisita nga magbitbit og pungpong sa mga buwak ug magdagkot og kandila.

Ngano nga dili man batasanon sa katawhan nga bisitahan kanunay ang mga lubong sa atong minahal nga mitaliwan na sa dayon? Ngano nga himuon ra man kini atol sa “Kalag-Kalag?”

Adunay uban nga mobisita sa mga lubong nga imbes limpyohan nila ang atubangan sa nitso, ila na hinuon nga dauban pinaagi sa pagdagkot og daghang kandila. Maisip na hinuon kini nga pag-among-among sa lubnganan. Ang tukma nga pagpangga sa atong minahal nga nangamatay na mao ang paghalad kanila og pag-ampo.

Ang pag-ampo dili kay himuon lang kun moabot na ang Adlaw sa mga Santos ug Adlaw sa mga Kalag. Angay nga ang pag-ampo alang sa mga kalag sa nangamatay nato nga minahal sa kinabuhi atong buhaton kada adlaw, iuban nato sila sa adlaw-adlaw nga pag-ampo.

Pinaagi niini, ang mga kalag sa mitaliwan na nato nga minahal dili makaingon nga ang pagduaw ug paghatud nato kanila og pungpong sa mga buwak atol sa “Kalag-Kalag,” usa lang ka pagpakaaron-ingnon ug dili matinud-anon.