Sukdanan sa kalig-on

Magsentenaryo nang namatay kadtong inahan sa suod namong higalang intsek. Nahimo na silang tipik sa among pamilya kay lagi may dugo man mi nga intsek nga makasabot sa ilang taras. Kanunay mi niadto gidasig sa among kapobrehon. Kun tan-awon mo ang panglawas, daut morag talandogon na, apan diay haskang lig-ona, madala ka sa kataas sa iyang paglaum sa kinabuhi.

Matud niya kanamo, ang ilang kadato wala pangandoya. Bunga lang kadto sa ilang paningkamot, aron makatubag sa inadlaw nilang panginahanglan. Wa gyud ko malimot sa iyang giingon: “ Ang kapait sa kalisud kun unsa ka molahutay, maoy sukdanan sa kalig-on mo niining kinabuhia.” Wa ko pa kaniadto kini matugkad ang kahulugan, hangtud nasinati nani nako.

Daghan kang makita nga anaa na sa nagbuntaog nga kalamposan. Apan dihang niabot ang wa damhang kapintas sa pagsulay, inanay nahunlak ang paglaum. Kay nahuyang sa bahandi nga maoy iyang gisandigan. Wala makasugakod nga nahimong ulipon na sa gahum sa salapi. Nawad-a’g gahum sa kaugalingong baruganan. Nagkayamukat ang kinabuhing wa na makontrol.

Busa di ta angay masina niadtong nagpahimulos sa kadato kay sagad nila maoy nakapukos ang kaayohan sa ilang kaugalingon. Wa malantaw ang mga tawong nahimong instrumento aron ituboy sila sa itaas nga hut-ong sa kinabuhi. Makagaba ang pagkamapahimuslanon, nga wa maampingi ang gibarugan nga nakatungtong sa mga nagmalasakit alang sa kabulahanan nila.

Pasalamatan ang Dios, nga gihatagan kita’g kusog nga makalahutay sa mga pagsulay, kay sukdanan kini sa kalig-on nga matarung ang kinabuhi nato.