Ang kabililhon sa tulog

Adunay mga tawo, ilabi na kadtong anaa nanimuyo sa dakbayan o siyudad nga kanunay lang bise sa mga diskarte sa paningkamot. Nga gustong gukoron ang tanang kahigayonan. Sa tinguha nga makabangon sa kalisud sa kinabuhi. Ingon man usab aron hingpit mapangandaman ang alang sa kaugmaon.

Nindot ang maong pagdasig sa kaugalingon. Dili palupig, magkinaunsa man dili mutogot nga mapilde sa pakigbisog. Hasta ang oras sa pagpahulay sa lawas, nataligam-an. Ang gabii gihimong adlaw nga padayon sa pagtikaw–tikaw  halos kanunay way maayong kinatulgan. Kay ang isip kanunay nagmata.

Dili dautan ang maningkamot sa kinabuhi. Apan mawala o usik lang nga maangkon mo man ang kalamposan, kun ikaw nagpasagad sa imong panglawas nga way maayong pahuway o katulog. Kay kini ang sinugdanan nga motumaw ang daghang sakit hangtud mukomplikar kini nga mo-grabe.

Kinahanglan gayud atong gahinan sa hustong oras nga kita makatulog. Ang kabililhon niini ikatumbas sa himsog nga panglawas. Mopalig-on sa sistema sa imyun, nga dili kita dali madutlan sa sakit. Kun kulang sa tulog makaaburido kini sa emosyon, lakip na ang utok may posibilidad nga makanser. Dugangan pa sa depresyon, seguradong mayabag nag paminsar.

Magkat-on  sa mga pagkaon nga makapakalma sa utok, aron sa pagtulog kita mahinanok. Sa laktod gikinahanglan ang kompletong sustansiya sa lawas ug hustong katulog, nga maoy maghatag kanimo’g kalampusan sa pangandoy.

Kay ang mata nga maluya, dili na kaayo kakita sa unahan kun unsay angay pang mahimo alang sa iyang kaugmaon. I-ampo nga makaamgo kita niini.Kay sagad ra ba, anha pa makamatngon kun kita mawad-an na sa paglaum.