EDITORYAL - Di kaayo daghang patay ug angol sa pasko

Mingaw ang  Pasko niining  tuiga itandi  sa nanglabay  nga  katuigan  tungod  kay  di kaayo daghan  ang  nangamatay  ug  naangol  sa pabuto.

Ang sukdanan  sa tawo  sa kalipay  kun  mapasko  sa nasud  mao  ang  gidaghanon  sa kinabuhi  ug  lawas  sa tawo  nga  maamong  sa pabuto.

Ang  Pasko  sa  mga  nasud  nga  edukado  ug  sibilisado  na  kaayo  saulogon  uban  sa tinuod  nga  kalipay.

Ang  tinuod  nga  kalipay  sayon  ra kaayong  mapahimuslan  sa tawo  nga  edukado  ug  sibilisado  kay  masukod  kini  sa  iyang  kalampusan  sa iyang  paningkamot.

Kini  sama  pananglit  may giandam ka  nga  nindot  nga  pagkaon  nga sarang  makalipay  sa tibuok  pamilya  ug  sa  mga  minahal  sa kinabuhi.

Inigkaon  sa tanan nga  bation  og  kalami  sa imong  giandam  nga  pagkaon, di  ba  malipay   ang  tanan?

Inigkabusog, pahuway  og kadiyot,  inig tukar  na  sa katugon,  matug  ug  inigmata  pagkaanindot  sa imong  bag-ong  adlaw  sa kinabuhi.

Lahi  sa  mga  nasud  nga  daghan  ang  barumbado  ug  kuwang  sa tukmang  edukasyon  ug  layo  sa tarong  nga  sibilisasyon.

Kay  ang  mga  tawo  sa maong  nasud  di  hingpit  ang  kalipay  sa Pasko  kun  di  maghubog,  di  magpabuto  ug  di mangamatay.

Mao  kini  ang pipila  sa nasud   nga  Pilipinas  nga mingaw  ang  Pasko nila  kun  way  pabuto  ug  way  mamatay.