Ang pag-usab sa kaugalingon

Si Liza usa ka yano nga babaye nga nagdako sa probinsiya ug milangyaw sa Manila aron manimpalad. Tuod wala makawang ang iyang pangandoy. Nahimo siyang kwartahan. Sa iyang pag-uli sa Cebu nakasakay niya ang usa ka Cebuano. Sa ilang pag-estoryahay tagalog na gyud ang iyang sinultihan bisan pa og tubagon siya og binisaya.

Sa iyang pagtuyhad kalit nga may mipaka sa iyang ulo. Misagunto siya sa kasakit ug matod pa, “Peste yawa, inatay nga dako! Kasakit! Ang tanan nga naglingkod duol kaniya nangatawa. Ang pusil-pusil nga gibunal sa bata diha sa iyang likod maoy nagpaila sa matuod niyang pagkatawo.

Ang  kalamposan sa usa ka tawo usahay makapa-usab sa iyang kaugalingon. Usa na niini ang pagka limot kung diin siya gikan. Ang garbo na ang magpasulabi.

Apan ang kagahapon mahimo na gayud nga tipik sa kinabuhi ug gani maoy nahimong sukaranan sa imong pagpakabuhi karon. Ang pagpakaaron-ingnon usahay makaganoy sa  tawo sa dili maayong sangpotanan. Usahay    ang kauwawan ang maani. “For the truth will set you free.”