Angkona ang imong limitasyon

Usa niana ka adlaw, gipangutana ako og usa ka estudyante kalabot sa mga mathematical operations. Ako nakugang pag-ayo sanglit ang akong nahibaw-an ug nailhan mao raman intawon ang mga basic operations. Mao bitaw nga wala na lang ko mangambisyon nga mag-engineer kay sa tinud-anay lang hinay na kaayo ko sa matematika. Sa tinud-anay ako siyang gibalibaran. Ug ang maong estudyante daw sa dili makatuo ug sa dayon niyang lakaw siya nangyamiid dungan ang pag-ingon: “Butbot nimo Father Oi!” Pastilan! Maayo gani kay ang maong batan-on lumilihok usab sa simbahan ug kaila nako. Daw sa nakalitan ako sa iyang reaksiyon. Hinuon, tinuod man pud nga sukad kaniadto dili lawom ang akong gugma sa matematika. Sa laktod, dunay limitasyon ang tanan ug dili mahitabo nga atong mahakgom ang tanan. Bisan gani mismo ang atong kinabuhi, duna may katapusan.

Alang nako usa ka hamtong nga kinaiya ang pag-angkon sa atong sayop ug sa atong kakulangan. Dili dautan ang pag-angkon nga kita dunay buslot sa atong pagkakita. Dili makauulaw ang paggakos sa tinud-anay nga paagi sa atong kasaypanan. Mas balaanon pa kini kaysa pagpunay og pasiatab nga kita mga tawong hingpit ug walay apan. Ang mahinungdanon gawas sa pag-angkon sa atong limitasyon usab mao ang pagpaningkamot nga duna kita’y mahimo alang niini. Mas maayo pa nga ikaw masayop diha sa imong tinguha nga magbag-o kay sa magpabilin kang wala katubo diha sa imong pagkatawo.