Di kaayo tantong bug-at ang sentensya sa 14 ka mga opisyal sa goberno kinsa namatud-ang sad-an sa gipanarok nilang mga decorative lamppost sa mga karsada sa syudad sa Cebu, Mandaue ug Lapulapu atol sa ASEAN Summit dinhi sa Sugbo niadtong 1987.
Ang pagkatangtang sa serbisyo di makapapiang sa ilang panginabuhi kay base sa ilang propesyon, dali kaayo silang makapag og trabaho sa pribadong mga kompaniya.
O kaha mamakyaw sila og mga proyektong infrastraktura, tungod anaa sila sa linya sa maong matang mga trabahuon.
O labing sayon momuntar sila og kaugalingong negosyo gikan sa ilang mga hiniposang kinitaan, aw sulbad kaayo ang problema.
Ang mahinungdanon nga luyo sa kasayoran nilang masilotan sila sa gihimo nilang paglapas sa balaod ila gyung natilawan.
Pamasin nga kadtong anaa na sa maong plano o kaha nagsige na sa maong buhat apan wa pa hisakpi, makabaton og ginagmay nga kakulba.
Ambot kun unsa ka tinuod tong giingon nga matag lamppost nga gi-presyohan og tag P250 mil sa kontraktor ila usab nga giaprobahan.
Syaro naman sab og wa sila makaamgo nga ang lamppost nga murag bos sa kawayan nga himoong sag-obanan og tubig sa taga bukid, way sambog nga bulawan.
Ordinaryo ra man kunong puthaw ang lawas sa maong lamppost unya gihimong tinai niini ang pila ka lugas nga kuryente nga maoy mopasiga sa bombilya niini panahon sa kagabhion.
Mao bitaw nga ang mga kawatan wa usab madasig sa pagkawat sa maong mga lamppost kay di man kuno mahalin og P500 ang puthaw niini kun ipatimbang sa junk shop.
Sa laktod puwerti gyung ordinaryoha sa materyal nga puthaw niini ug ngano bang misugot man silang pabayran kini sa goberno og tag P250 mil ang matag usa. Di ba dako kaayong surambaw? Di ba?