Nindot ang dunay ikatupad kun matulog ka. Anaa ang kainit ug seguridad labina kun ang ikatupad mo imong gihigugma ug siya usab nahigugma kanimo sa tinud-anay.
Tinud-anay nga molungtad ug dili kutob sa pulong lamang. Kini ang kamatuoran nga ang tawo nagkinahanglan og usa ka mainit nga gakos sa pakiglambigit. Bugnaw ang kinabuhi kun magpuyo kang mag-inusara ug magpalayo ka sa katawhan nga malambigiton.
Dunay daghang mga tawo nga functional lamang ang ilang pakigsandurot. Daghang mga tawo nga nahimong bililhon tungod kay duna sila’y ikatampo. Daghang tawo ang gitamod tungod kay sila gisaligan nga mohatag og panginabuhi sa uban. Maayo sila ug manggihatagon apan wala kini magpasabot nga natubag ang ilang personal nga panginahanglan sa pakiglambigit. Nindot nga higugmaon ka ug ikaw mahigugma tungod sa duso sa gugma.
Kini maoy nakapahimo sa kinabuhi nga makahuloganon. O sa akong pagtagik ning pamalandong akong nahinumdoman si Edgar Allan Poe sa iyang pag-ingon sa iyang balak nga nag-ulohan og the sleeper:
The lady sleeps! Oh may her sleep, which is so enduring so be deep! Heaven have her in its sacred keep!
This chamber changed for one more holy,
This bed for one more melancholy,
I pray to God that she may lie
Forever with unopened eye,
While the dim sheeted ghosts go by!
Sa mga mahigugmaong bukton ikaw mahikatulog ug ang bukton nga kanimo migakos magpakabuhi tungod ug alang sa gugmang tim-os. Kini ang rason kun nganong anaa ang kinabuhi. Kainit sa gakos. Kini ang kinabuhi!