Ang angay ug matarong

Si Jesus diha sa iyang kabantog niadtong mga panahona ang nakapundok usab og mga kaaway nga buot mobuntog kaniya pinaagi sa mga lit-ag nga mga pangutana. Malisyoso ang ilang tinguha, sanglit buot man nila nga duna sila’y ikasumbong batok kaniya ngadto sa Emperador sa Roma. Busa siya gipangutana nila kun makatarunganon ba nga mobayad siya og buhis ngadto sa Emperador sa Roma.

Ang gamay’ng sipyat sa tubag maoy magnudnod kaniya sa kaalautan. Ginamit usab ang katarungan, si Jesus ang mipadayag nga kinahanglang ihatag ngadto kang Cesar ang angay kaniya ug ngadto sa Dios ang angay usab sa Dios. Kini ang kahulogan kun maghisgot kita og hustisya. Ang paghatag og unsay husto ug unsay angayan. Apan kuyog sa maong hustisya dili pud nato mahimong ihiklin ang kaluoy ug gugma.

Si Karl Peschke sa iyang libro nga Christian Ethics: Moral Theology in the Light of Vatican II (Vol. 2) p.228 ang nihulagway sa tutulo ka mga karakter sa hustisya. Kini ang naglangkob ning mosunod: 1). justice is a social norm, that is a directive for guiding men in their actions toward one another. 2). Justice is approbative in of that action. 3). Justice is obligatory in that judging a certain course of action to be just entails that a person in the like situation ought to do the same thing. Sa laktod, duna gyu’y himuon ang matag usa kanato alang sa kaayohan sa kinabag-an ug dili lamang alang sa pipila ka hut-ong sa katilingban.

Tawag sa hustisya nga sa hustong buhis mobayad kita. Apan labing dakong tawag sa hustisya nga ang buhis ibalik sa mga lungsoranon pinaagi sa mga de kalidad nga serbisyo labina sa mga imprastraktura, edukasyon, kahimsog ug uban pa. Dili ba usa ka dakong salikwaot nga gub-on ang maayo pang karsada apan daghang mga karsada sa kabukiran ang hangtud karon guba pa kaayo? Ingon ini gyud tingali ang kadaghanan kanatong mga tawo. Daghang proyekto wala’y human human.