Usa ka higayon niana samtang gibasa ko ang libro ni Joyce Rupp: “Praying our Goodbyes” aduna siya’y yano apan makahuloganong sugyot ug kini ang pagtutok ug gunit sa baso o mug nga wala’y sulod. Wala kaayo nako hatagi og igong gibug-aton ang uban pa niyang gipanulat didto basta buot ko lang nga mosulod sa maong proseso. Human og inom sa tsa akong gitutokan ang wala’y sulod nga mug nga gikan pa sa Sibonga. Ug dinhi nahulagway ko ang haw-ang nga bahin sa akong kaugalingon. Adunay gipangita ug adunay gihandom nga makahatag og kapuno sa kaugalingong pangindahay. Kun unsa man gani kana, padayon pa kanang hinuklogan, kay dili definite ang kinabuhi hinuon spontaneous. Ang definite mao lang ang kabubut-on sa Dios nga maoy bugtong absolute.
Ang maong mug ang nakapahinumdom kanako nga sa buhing matuod nga dili ako anghel o superman. Ang wala’y sulod nga mug ang niganoy kanako sa tulukibon ug matinud-anong kukabildo tali ni Padre Benito ug Padre Amaro:
Padre Benito: Hinumdomi nga ikaw Pari!
Padre Amaro: Apan tawo usab ako Padre?
Mao nga daghang mga tubag ang tuyoon og panday aron dili mahimong prangka ngadto sa mga inosente. Sama ning pagtudlo og katesismo ni Amelia ngadto sa mga kabataan.
Bata: Unsa man nang ikaunom nga sugo nga ayaw pakighilawas?
Amelia: Ayaw og kaon og karne inigka-Biyernes Santo.
Maayo pa si Padre Natalio nga bisan gikasilagan gumikan sa progresibong panlantaw ang wala mahadlok og excommunication sanglit kumbinsido man siya sa dalan sa ebanghelyo nga iyang gisubay adlaw-adlaw. Balik sa mug nga wala’y sulod sa maong baso akong nakita ang kaanindot niini labina kun wala’y sulod nga ilimnon. Emptiness is richness matud pa sa prinsipyo sa Shunyata.